Yoghurt met gebakken appel, kaneel en harvermout

 Sinds een aantal maanden ben ik weer wat gezonder gaan eten. Wat meer afwisseling en wat minder ongezonde producten. In de eerste instantie was het niet bedoeld om kilo's af te vallen (al was dat ook wel nodig) maar om een langdurige gezonde levensstyle waarin ik me fit zou voelen. Al verwacht ik dat het balans zoeken en vinden wel een leven lang gaat duren bij mij.

 Persoonlijk vind ik de site van Marloes (optimavita) heel fijn. Er staan zoveel ideeën op. Ze maakt voor mij het gezonde leven leuk en afwisselend. Eigenlijk is het ook heel leuk om afwisselend te eten, maar het kost tijd en energie. 

Vandaag deel ik een succesnummertje voor het ontbijt! Ik ben heel mijn leven al verknocht aan een boterham hagelslag in de ochtend. Maar ik probeerde nu ook wat anders uit. Na een aantal keer wennen is Griekse yoghurt een succes hier. Ik eet het eigenlijk altijd met fruit. En één van mijn favorieten is gebakken appel. Het hele jaar lekker, maar vooral in het najaar, dan is de yoghurt niet zo'n koude plons in je buik. Het is een super makkelijk recept, want ik heb 's ochtends niet zo heel veel tijd. 

Wat heb je nodig?

- Appel (ik eet het liefst Elstar, die heeft na het bakken nog wat bite)

- Kaneel naar smaak

- Eetlepel havermout

- 150-200 gram Griekse yoghurt

- klontje roomboter

 

 

 

 

Hoe ga je het doen?

1.  Snij de appel in stukjes en verwarm ondertussen de pan met een klontje roomboter. 

 

2. Bak de appel op in de pan op middelhoog vuur

3. Na 5 minuten voeg je kaneel en havermout toe. 

 

4. Laat nog 5 minuten bakken (of tot hoelang je dat zelf wil. Hoe korter je bakt, hoe harder de appel nog is)

 

5. Schep yoghurt in een bakje en daarboven op de appel met kaneel en havermout. 

 

Eet smakelijk! 

Duurzamer leven (1)

Hoi hoi, hier ben ik weer! Ik heb weer ruimte in mijn hoofd en tijd in mijn agenda gevonden om te bloggen. Deze twee dingen zijn voor mij belangrijk en meteen de reden waarom het bloggen de afgelopen tijd zo heel moeizaam ging. Mijn hoofd loopt over van de inspiratie. Dus tijd dat die inspiratie eruit kwam via mijn toetsenbord. 

 Al eerder schreef ik over duurzamer leven. Je kunt het hier terug lezen. De laatste tijd ben ik me er weer meer op gaan focussen. In dit artikel 10 stapjes die ik het afgelopen jaar heb genomen. Sommige items wil ik later nog eens uit werken in een apart artikel. Laat gerust onderin de reacties weten waarover je meer wil lezen op mijn blog.

1. Ik koop al een jaar geen koekjes meer. Ik bak iedere week koekjes. En naast dat het duurzaam is vind ik het nog erg leuk om te doen ook!

2. Ik ben overgestapt op shampoobar in plaats van een fles. Dat was een hele zoektocht, want wat voor de één wel werkt hoeft voor de ander niet te werken. En ik ben ook van het type dat er niet van houdt om nog na te spoelen met appelazijn of daarna nog in te smeren met olie. Ik was op zoek naar een shampoobar waarbij dat niet nodig was. Na twee mislukte pogingen is de derde wel gelukt!

3. Het gebruik van bakpapier heb ik gehalveerd. Ik heb herbruikbaar bakvel gekocht voor op mijn bakplaat. Voor taart- of cakeblikken gebruikte ik het nog wel, al ben ik aan het proberen dit ook te minderen. 

4. De plastic melkkannen nemen bij ons heel veel plek in in de plastic afvalcontainer. Daarom heb ik een aantal keer melk gehaald bij de melktap hier in de buurt. Ik nam daar mijn eigen maatbeker (met deksel) voor mee en kocht bij de melktap zelf nog een glazen fles die goed te herbruiken is. Maar al snel kwam ik erachter dat onze grootste melkdrinker niet tegen rauwe melk kan. Voor mezelf maakte ik er ook yoghurt van. Dat is vrij makkelijk, maar deze proeft wel wat minder zuur.

5. Op de markt haal ik mijn boodschappen bijna helemaal afvalvrij. En dat was een dingetje hoor. De groenteboer reageerde enthousiast toen ik met eigen zakjes aan kwam zetten. Dat deden wel meer klanten. De kaasboer reageerde ook goed toen ik mijn lege kaasdoos neerzette. De notenboer keek ook niet raar op toen ik vroeg mijn tupperwarebakje vol te doen. Alleen de poelier...die pakt de kipfiletjes met een plasticzakje. Weegt ze af en kiept ze vervolgens in mijn bak. Dus dat kost alsnog een plastic zakje. Het is voor mij echt een drempel geweest om met mijn eigen bakjes en zakjes aan te komen zetten, maar het voelt zo goed. En ik merk dat steeds meer mensen dit gaan doen en ze het op de markt al best wel gewend zijn. 

6. Ik koop in grote hoeveelheden. Bij ons in de buurt is een molen die zakken van 5 kilo verkoopt. Ik koop daar bloem en tarwemeel. Om het wat werkbaarder te houden heb ik grote weckpotten gekocht en die heb ik gevuld met bloem en meel. Die 5 kilo zakken werkten toch ook niet handig. Vlees koop ik ook altijd wat groter in. Vaak gehakt en kipfilets. En daarmee maak ik dus van alles en nog wat (cordon bleu, schnitzels, saté, hamburgers, slavinken etc) We overwegen om van de winter een stuk koe te kopen. Wij zijn enorme bofferds met enorm veel vriesruimte en daar kunnen we dan mooi gebruik van maken.

7. Door een moestuin aan te leggen voorzien we ons zelf in groente en fruit. Wat we niet aangegeten krijgen vries ik in of ik maak er jam van. Het voelt zo rijk! Omdat we ook zelf aardappels telen (mijn man dan) zijn we wat meer aardappels gaat eten en wat minder pasta en rijst. Ik probeer ook van de aardappels zoveel mogelijk zelf te maken, zoals patat en aardappelkroketjes.

8. Verder koop ik geen theezakjes meer. Ik heb verschillende potjes losse thee. Maar in de zomer geniet ik vooral van muntthee van mijn eigen muntplantje in de vensterbank. Ik doe m'n best om 'm zolang in leven te houden. En eigenlijk wil ik 'm laten overwinteren.

9. Wasmiddel maak ik tegenwoordig ook zelf, net als vloeibare handzeep. Eigenlijk gebruikte ik voorheen al heel weinig wasmiddel. Ik deed heel lang met een pak. Maar zelf maken is nog beter. Alleen de witte was gebruik ik nog poedervorm. Ik was net in een nieuw pak begonnen. En stiekem ben ik ook bang voor grauwe was. 

8. De deodorant met zooi ging ook de deur uit. Ik ben op dit moment verschillende varianten aan het testen en ik wil ook nog een keer zelf gaan maken.

10. Als laatste heb ik nog een hele fijne allesreiniger gevonden, zo blij mee. SophieGreen heet het merk. Het zit in een kartonnen verpakking in poedervorm. En deze allesreiniger ruikt ook nog eens fantastisch lekker.

 

Ik weet dat alles nog veel duurzamer en beter kan. Maar ik werk stapje voor stapje. Meteen het roer omgooien is best wel heftig (zeker voor een gezin) en de vraag is dat of deze verandering op lange termijn gaat werken. Ieder klein dingetje dat ik verduurzaam is een stapje in de goede richting. Ik ben er zelf veel meer mee bezig dan mijn man. Hij gebruikt nog spuitflessen deodorant en een fles shampoo. Ik hou het in de eerste instantie heel erg bij mezelf. Als het mij goed bevalt en de rest van ons gezin volgt is dat alleen maar mooi. Blijft het alleen bij mezelf is dat ook al een goede stap vooruit. Ik ga hierin niemand dwingen.

Zoals klei...

Sam houdt enorm van muziek. In de auto wil hij altijd een CD aan. En dan droomt hij weg. Tot hij op een gegeven moment de hele cd uit zijn hoofd kent en er altijd één nummer favoriet is. En die zingt of neuriet hij mee. En het maakt niet uit of ik een CD met het orkest van Jan Mulder op heb, een cd met alleen klassieke nummers of een kinderkoor. Sam vindt het allemaal goed. 

 

Vandaag heeft hij zijn favoriete nummer van de CD uitgekozen. Uit volle borst zingt hij mee:

 
Zoals klei in de hand van de pottenbakker
Zo ben jij in Mijn hand, zegt de Heer
Zoals klei in de hand van de pottenbakker
Zo maak Ik jou een vat tot Mijn eer

 

 

En onbewust bemoedigd me dat zo enorm. We hebben zorgen om Sam. Thuis gaat het aardig goed met hem. Maar op school wil het eigenlijk helemaal niet. Het afgelopen schooljaar was er voor mij eentje met veel zorgen. En dan ben ik nog zo'n type die dat moeilijk los kan laten. Of misschien is dat de moeder-tijger in me, die vecht en vecht. Urenlange gesprekken gevoerd. Op een gegeven moment zat ik er zo doorheen dat manlief de gesprekken ging voeren. Maar op dit moment heb ik dit weer opgepakt. En eerlijk gezegd...ik ben moe gevochten. 

Maar God kneedt mij en kneedt mij. Precies zoals ik zijn moet. Tot Zijn eer. En het doet pijn een diepe doffe pijn. 

Ken je dat gevoel? Dat je weet wat de beste keuze is, maar je wilt hem niet maken? Dat gevoel heb ik. We moeten gaan beslissen voor Sam, voor z'n toekomst. Welke school zou het beste zijn voor Sam? Diep in mijn hart weet ik het. Maar ik wil niet. Ik wil niet omdat het de moeilijkste optie is. Voor ons, voor Sam. Hoe moeilijk zal het voor Sam zijn? Zal hij huilen, stampen, boos zijn? Zal hij weken van slag zijn? 

'Mama, wil je dit nummer nog eens doen? Het is mijn lievelings!'

Lieve, lieve Sam. Je weet niet wat je te wachten staat (of nou...ik heb het idee dat je het onbewust aanvoelt). Je hebt al zoveel in je jonge leven meegemaakt. Je ontmoet zoveel onbegrip in de wereld, zoveel mensen begrijpen je niet. Hoeveel zul je nog mee maken? 

 

Kneed mij, Here God
Ook als het soms wel eens pijn doet
Kneed mij, Here God
U weet precies hoe ik zijn moet
 

Ik weet het. Ook hier komen we weer sterker doorheen. Want God weet precies hoe we moeten zijn. God heeft een plan, ook voor onze Sam. God weet precies hoe Sam moet zijn. Mijn kind zingt dit vol vertrouwen. Met trillende stem zing ik mee. Ik hoop niet dat hij het hoort.

Ondertussen hebben we de stap gemaakt. Sam gaat van school wisselen. Een school ver weg. Een school waar ik hem niet kan halen of brengen. Ik kan niet wachten om Sam straks de zien groeien en bloeien. Precies hoe hij zijn moet...

Favoriete films (1)

 Kijktip

Voorheen deelde ik een aantal keer een 'kijktip'. (Dit kun je terug zien onder het label aan de rechterkant 'kijktip'.) Het lastige hiervan vind ik dat je eigenlijk al een stukje film verklapt. En als ik ergens een hekel aan heb...is dat het. Dus besloot ik het anders te doen. Hieronder ga ik je 5 van onze favoriete films met je delen met een korte toelichting.

 

New Faith Network

Wij hebben een abonnement op New Faith Network en daar genieten we erg van. Er staan heel veel mooie films op. En het fijne vind ik dat ze 'verantwoord' zijn. Voorheen zocht ik vaak dvd's in de bibliotheek op, met als gevolg dat er ook regelmatig 'zooi' tussen zat. Daar baalde ik van. New Faith Network is voor ons een uitkomst. (Dit is overigens niet gesponsord, maar gewoon enthousiasme). De filmtips die ik hieronder met je deel zijn allemaal te zien op New Faith Network, maar natuurlijk kun je ze ook opzoeken in de bibliotheek. 

5 favorieten

Ik vind het lastig om een top 5 te maken. Dus ik plaats gewoon 5 willekeurige films die Leon en ik beiden erg mooi vonden. By the way, ik hou niet van hele spannende films. Als het te spannend wordt dan las ik een plaspauze in terwijl Leon verder kijkt. Maar ik hou ook niet van hele zoetsappige films. Geef mij maar een film met een mooie boodschap. Hier komen er 5:

1. Paperdream

 

Deze film ligt mij aan het hart. Het gaat over een jonge vrouw die getrouwd is en van kind af aan één grote wens heeft: moeder worden. Maar ondanks alle pogingen in de medische wereld lukt het zwanger worden niet. Er zit voor mij zoveel herkenning in deze film dat ik het ook echt niet droog hield.  Eén stukje uit die film is zo blijven hangen in mijn hoofd. Zij zegt: 'Ik wil niets liever in de hele wereld dan een baby!' En dan zegt hij: 'Ja, dat is het probleem'. 

 

Dit is een korte film van bijna drie kwartier. 

 

 2. Indivisible

 

Een film die Leon uitzocht en dan is het vaak een spannende film. Dat is deze zeker. Maar ondanks dat zit er ook zo'n mooie les in. Darren is legerpredikant en moet op missie. Zijn vrouw Heather helpt andere vrouwen van wie de man uitgezonden is. Darren maakt heel veel mee, dingen die hij moet verwerken en niet meteen kan delen met Heather. Als hij thuis komt is er een kloof tussen hen ontstaan. Langzaam vinden ze elkaar weer terug. 

3. Wildflower

 

Een film die heel veel indruk op mijn maakte is Wildflower. De hoofdpersoon is Chloë en ze blijkt hele erge nachtmerries te hebben. Tijdens zo'n psychose maakt ze angstaanjagende tekeningen en vernield dingen. Uiteindelijk komt ze er achter dat haar nachtmerries eigenlijk traumatische herinneringen uit haar kindertijd zijn die diep opgeslagen zijn. Niemand gelooft haar, totdat één iemand haar gelooft en haar helpt. 

Dit is eigenlijk een film waar alle puzzelstukjes heel langzaam op hun plek vallen. 

Film heeft redelijk wat spanning in zich. Maar het psychologische aspect van deze film vond ik erg mooi en interessant. 

4. I can only imagine

 

Ken je het lied: I can only imagine? Daar gaat deze film over. Als je deze film hebt gekeken, beluister je het lied voor altijd anders. 

 

Deze film is waargebeurd en verbazingwekkend mooi. Bart wordt als jongetje mishandeld door zijn vader. Later volgt hij zijn dromen en wordt zanger van een band. Hoewel zijn muziek mooi is, mist de top. Als zijn vader komt te overlijden inspireert het Bart om een lied te schrijven in 10 minuten. Dit lied is (nog steeds) een mega hit: I can only imagine. 

 

Deze film heeft niet echt spannende momenten. 

 

 5. 1 message

 

Becca's leven stort helemaal in. Ze krijgt de diagnose borstkanker. Beide borsten worden afgezet. En als klap op de vuurpijl gaat haar verloofde vreemd en verbreekt hun relatie. Ze valt in een diep, zwart gat waar ze eigenlijk niet meer uit wil komen. Haar broer krijgt haar eindelijk zover dat ze weer iets doet aan haar vroegere hobby, met niet al te veel enthousiasme gaat ze aan de slag. Hierdoor krijgt ze contact met een man. En Becca krabbelt heel langzaam op uit het diepe, zwarte gat. En dan besluit ze deze man op te zoeken...

Film is niet spannend, maar heel onvoorspelbaar mooi.

Dit waren ze..

Ik hoop dat ik je wat inspiratie heb gegeven. 

                

Welke kijktips heb jij voor mij?

Moestuin inspiratie

 Plannen in overvloed

 In de wintermaanden maak ik grootse plannen voor de moestuin. Ik heb dan een hele knusse moestuin in gedachten. Zodra het moestuinseizoen is aangebroken dan moet ik altijd een hele teleurstelling wegslikken. Van mijn grote plannen wordt ongeveer 50% gerealiseerd. Tijd en energie ontbreken. Datwas ook de reden dat ik vorig jaar op het punt stond om de handdoek maar in de ring te gooien. Dan maar niet.... Maar toch begint het weer te kriebelen. Bestel ik zaad, pak mijn spullen en ga weer aan de slag. En die teleurstellingen zullen er altijd wel blijven, zolang ik ze maar weg kan slikken.

Plannen realiseren

Maar eigenlijk is plannen maken ook al erg leuk. Misschien moet ik mijn verwachtingen realistischer maken. En eerlijk is eerlijk....sommige plannen komen ook echt uit. Zo hebben we afgelopen jaar 7 fruitboompjes geplant. Kreeg ik frambozenstruiken en rabarberplanten. Maakte ik tijd om de aarbeienplanten te vermeerderen, zodat ik nu het dubbele aantal rijen aan aardbeien heb. En had ik alles in vakken verdeeld en gezaaid waardoor het een knus tuintje werd. 

Realistisch

En misschien moeten we ook realiseren, voordat ik hieronder allerlei inspiratie ga plaatsen, dat we op filmpjes en foto's alles heel mooi eruit kunnen laten zien. Er wordt zelden vermeldt dat de boerenkool niet op kwam. Dat een uur geleden de bonenplanten niet meer te zien waren vanwege het onkruid. En ook het aantal uren werk wordt niet vermeld. Een moestuin vergt in het seizoen heel veel tijd en energie. En ik denk dat de meesten van jullie, net als ik, niet de hele dag de tijd hebben om in de moestuin bezig te zijn. Al probeer ik er nu wel echt meer tijd voor vrij te maken.

Inspiratie voor een mini-tuin

Ik weet dat ik een enorme bofferd ben. Ik het ruimte in overvloed en kan mijn moestuin nog wel een keer zo groot maken als ik dat zou willen. Maar laatst kwam ik dit filmpje tegen. En ik vind dat zo ontzettend gaaf, dat iemand van een balkon zoiets moois kan maken!.

Op haar YouTube kanaal post ze regelmatig iets over haar moestuinbalkon. 

Leuke vlog

Ik kijk graag inspirerende en leerzame vlogs. Laatst vond ik er eentje over moestuinieren. Heel interessant en heel leuk om te kijken. Dit is het filmpje wat ze laatst plaatste:
 

 

Tip van mij

Nu je deze filmpjes hebt gezien wil je misschien ook wel aan de slag. Begin dan gewoon klein. Ineke heeft een prachtige grote moestuin én een kas. Maar zoiets is echt niet in één jaar opgebouwd en ook niet in twee jaar. Evenals de kennis die je nodig hebt bij moestuinieren. Zelf probeer ik per jaar één of twee nieuwe gewassen te zaaien. 

Het is nog steeds mogelijk om je moestuin nu te starten. We hebben een heel koud voorjaar. Mijn boontjes hebben niet eens zin om boven te komen. Vanaf 20 graden hebben de meeste zaden en planten er echt zin in. Die temperaturen hebben we dit seizoen nog nauwelijks gehaald. Alles gaat ontzettend langzaam in vergelijking met vorig jaar. Zelf wacht ik ook op wat warmere temperatuur om nog meer te gaan zaaien.

Boodschappen doen voor 2 weken

Toen ik laatst boodschappen deed bedacht ik dat het wel leuk was dat ik hierover een blogartikel zou schrijven. Zelf vind ik het namelijk heel leuk om mee te kijken hoe een ander het doet. 

Hoe ik het voorheen deed...

Voorheen deed ik iedere week boodschappen. Soms overdag en soms 's avonds. Dat wisselt wel eens per periode. Ik ging vaak naar één winkel en daarnaast nog iedere week een bezoekje aan de markt. 

Maar vorig jaar kwam corona om de bocht. Ik ging niet meer naar de markt en ging één keer per week nog naar de supermarkt en daar nam ik alles mee. Ik wilde zo min mogelijk in de winkels komen. Het maakte me onzeker, wat kan wel en wat kan niet? Toen in november de mondkapjes om de hoek kwamen kijken was ik er al snel klaar mee. Boodschappen doen vond ik niet leuk meer. Ik ging toen naar één keer per maand boodschappen doen en wekelijks een bezoekje aan de markt. Het grote nadeel hieraan is dat ik héél veel nodig had (best schrikken als je ziet wat er per maand doorheen gaat..) en dat het echt veel energie kost om al die boodschappen dan ook nog vier keer in je handen te hebben voordat het in de kast staat. Maar ik vond ik het wel mooi tijd besparen voor de rest van de maand. Ook nam ik veel minder extra dingen mee (vaak de ongezonde producten). 

 

En hoe het nu gaat...

Op dit moment ga ik eens per twee weken naar de supermarkt plus wekelijks een bezoekje aan de markt. De boodschappen die ik je nu laat zien heb ik net bij de supermarkt gehaald. Groenten, fruit, kaas en kip haal ik op de markt. Toch heb je nu niet een heel goed beeld wat er hier allemaal opgaat, maar dat zal ik je gaandeweg bij de foto's wel vertellen. 

Drinken

 

Op deze foto zie je 2 flessen vers vruchtensap staan. Deze koopt onze jongste. Ik vind het vrij duur, maar hij wil geen fruit eten. Heb al heel veel dingen geprobeerd. Dit sap vind hij wel lekker en daarnaast geef ik heb vitamine C. Maar ik hoop dat hij snel weer fruit mee eet. 

Het pak wijn koop ik voor Leon. Die drinkt in het weekend af en toe een glaasje wijn. Deze is favoriet. 

En voor mezelf heb ik Spa Rood gekocht. Dit drink ik vaak in het weekend. 

Daarnaast drinken wij thee, koffie en gewoon veel water. 

 

Zuivel

 

Hier zie je de zuivelproducten die ik kocht. 

Twee pakjes koffiemelk. Er wordt hier veel koffie gedronken. Niet zo zeer door mijn man (die drinkt ongeveer één kopje per dag thuis) maar wel door alle gasten en personeel. Soms gaan er thermoskannen koffie per dag doorheen. Dus dit heb ik altijd op voorraad staan. 

Twee pakjes houdbare slagroom. Gebruik ik vaak voor in het weekend. Is lang houdbaar en heb ik standaard in de koelkast.  Spuitbussen slagroom koop ik nooit, want vers geklopte slagroom is veel lekkerder. 

Karnemelk gebruik ik voor baksels (zoals pancakes). Vaak vries ik de melk in porties in. 

Twee keer Griekse yoghurt voor het ontbijt, deze vind ik echt lekker!

En vier keer melk. Ik bewaar twee kannen melk in de koelkast en twee gaan er zo de vriezer in. 

En tot slot twee pakjes roomboter. Ik bak en braad eigenlijk alles in roomboter of olijfolie. 

 

Groenten en fruit

 

Ik koop vaak wat extra groenten en fruit als ik in de supermarkt kom. Dit keer wat bananen, snoeptomaatjes, mandarijnen, champignons, tomaten en paprika's. Zoals je ziet zit bijna alles in plastic verpakt en dat is meteen ook de reden om de rest op de markt mee te nemen.

Ik kocht ook nog een zak erwten en boontjes uit de vriezer. Onze eigen voorraden raken op. En dan zijn deze groentes uit de vriezer een prima vervanger (en vaak goedkoop). 

 

Graanproducten

 

Wij eten ongeveer 3 broden per week. Ik kies altijd voor volkorenbrood. Gezond en voedzaam. Bij de Lidl is het regelmatig in de reclame voor 0,69 per brood. Deze broden gaan ook in de vriezer. 

Ik kocht twee soorten crackers. Onze jongens vinden de luchtige crackers erg lekker, die eten ze bij de lunch of soms ook als tussendoortje. 

De voorste crackers zijn een gezonde variant met alleen maar volkoren granen. Die eet ik zelf het liefst. 

 

Chips en Snoep

 

Oei, de ongezonde dingen. Manlief is dol op paprikachips zoals je ziet. Zelf eet ik niet veel chips, af en toe een handje. Paprikachips is niet mijn favoriet, dus ik kan er makkelijk vanaf blijven. De kinderen krijgen iedere zondag een schaaltje beertjeschips. En de kroepoek eten we bij de nasi of bami. 

Qua snoep haal ik alleen maar chocola in huis en af en toe een zak drop. We eten vaak alleen de 70% cacao-chocola. Onze kinderen vinden dit erg lekker. Ik geef ze ook eigenlijk nooit iets anders. Zelf snoep ik niet of nauwelijks. Maar voor man en kinderen haal ik het wel in huis. Het kleine doosje bonbons is een cadeautje voor een jarige juf.

Koek mist in dit rijtje. Dat komt omdat ik die zelf maak. Leuker, lekkerder en gezonder. 

 

Overig

 

Als broodbeleg had ik alleen maar twee pakken vlokken nodig. Favoriet op dit moment. Met een pakje margarine, daar doen we ongeveer twee weken mee. 

Pak suiker. Ik gebruik vrijwel altijd kristalsuiker. Goedkoper en ik proef het verschil niet door baksels. Per maand gaat er ongeveer een pond suiker doorheen. Dit komt voornamelijk omdat ik zelf koekjes en gebak maak.

Cashewnoten vind ik erg lekker. 

Geraspte kaas (hoorde bij de zuivel) neem ik ook iedere keer mee. Eigenlijk zou ik een goede rasp moeten aanschaffen. (Heb je een tip? Laat het me hieronder weten!)

Pakje ontbijtspek voor het diner van komende week, wat ik over heb gaat vaak in de vriezer. Ook nam ik spekjes mee, hier eten we 4x van. 

Een blik knakworstjes voor de lunch. Appelmoes voor onze oudste jongen. Hoisinsaus kocht ik voor het eerst. Momenteel zijn we dol op wokgerechten, dus dit sausje moesten we ook eens proberen. 

Ik kocht twee zakken aardappelkroketjes. Onze kinderen zijn er dol op. En zo nu en dan vind ik het enorm makkelijk voor een drukke dag of een half zieke mama. 

Billendoekjes koop ik ook altijd bij de supermarkt. Ik vind deze fijn. 

Daaronder zie je een mini eierdoosje. Hierin zitten 6 zaaibolletjes met wilde bloemenmengsel. Deze gaat onze oudste in zijn groentetuintje zaaien. 

Tot slot een blikje kattenvoer voor onze kater. En wat niet op de foto staat is een zak kattenvoer en een groot verpakking WC-papier. 

Uit de voorraad

Wat je nog zou kunnen missen is vlees. We eten in principe altijd rundgehakt of kipfilet. Dit koop ik altijd per kilo. Van een kilo rundergehakt eten wij 6x. Van een kilo kipfilet vaak nog iets meer. En zo nu en dan koop ik schnitzels of vis. De voorraad in de vriezer was nog voldoende voor komende twee weken. 

Ik ben best iemand van de voorraad. Ik zeg wel eens tegen mijn man dat we het best een hele tijd zouden overleven zonder winkel. We zouden alleen wat gekke combinaties op tafel krijgen. 

Daarom zijn deze foto's geen goed beeld van wat wij eten. De kans is groot dat ik over 2 weken weer heel andere boodschappen meeneem. Ook aardappels en uien hoef ik nooit te kopen, die eten we uit onze eigen voorraad. Evenals sommige groenten uit de groentetuin. Maar de vriezer begint aardig leeg te raken nu. 

 

En tot slot voor degene die wil weten hoeveel euro's ik armer was na dit klusje.. 94,58 euro

Wat is jouw 'boodschappenroutine' ?

 

Digitaal minimaliseren: hoe nu verder?

 Zo....en dat waren de 4 weken zonder Instagram, zonder Facebook, met een enkele keer YouTube. Wat vond ik ervan? Wat veranderde er? En wat wil ik zo houden?

Pexels.com

Terugkijken

Als ik terug kijk merk ik dat de eerste week het lastigst was. Ik miste het delen op Instagram. Ik miste ook de Instagrammers zelf die ik volgde. Ook het scrollen op Facebook miste ik op bepaalde tijdstippen. Ik kwam in een soort van 'gat'. Kreeg letterlijk tijd over. Dit voorspelde het boek Digitaal Minimalisme ook, dus ik was voorbereid. Maar ik heb enorm genoten van tijd die ik overhad en ook van rust in mijn hoofd. Wat fijn om tijd te hebben om bijvoorbeeld te lezen of wat meer te bloggen.

Toen de 4 weken voorbij waren snakte ik absoluut niet naar Instagram of Facebook. Totaal niet. Wat ik nog wel merk is het 'checken' van mijn mobiel. Whatsapp is een communicatiemiddel waar ik veel gebruik van maak. En ik heb er voor gekozen om die niet weg te minimaliseren. Wel ben ik meer gaan bellen, omdat ik het échte contact meer ben gaan waarderen. Ik heb zelfs mijn abonnement aangepast. Meer belminuten en minder MB's internet. Ik bespaar hier meer dan 10 euro per maand mee. Hoe leuk is dat!

Ik merkte ook dat ik heel scherp had wat de voordelen voor mij zijn van Facebook en Instagram. Instagram is voor mij een bron van inspiratie. Maar ook van overvloedige prikkels. Het is wat meer persoonlijker dan Facebook. Facebook gebruik ik vooral 'zakelijk'. De plaatselijke weggeefhoek en de verkoophoek bijvoorbeeld. Maar ook volg ik er verschillende blogs en ben ik lid van een aantal groepen. 

Vooruitkijken

Tijd om vooruit te kijken...wat ga ik doen met mijn Facebook- en Instagramaccount? 

- Hun verslavende werking is er voor mij echt vanaf. Dat is heel raar. Ik kan prima stoppen. Geen check-neiging meer. Dit had ik niet verwacht. Ik denk dat het boek Digitaal Minimalisme hieraan mee heeft gewerkt. Het idee dat de makers van Facebook en andere social media je als product zien en je 'verkopen' aan klanten (adverteerders). En het feit dat ze na breedvoerig onderzoek hun sites zo aanpassen dat je er langdurig gebruik van maakt. Ze maken je als het ware verslaafd aan social media. Deze informatie was een eye-opener voor mij.

- In vier weken tijd heb ik veel nagedacht over het waarom ik social media gebruik. Door het mezelf ontzeggen van social media kwam er ruimte in mijn hoofd om hierop te reflecteren. Waarom doe ik wat ik doe? Ik bedacht bij ieder social media waarom ik het gebruik (wat heb ik gemist in die 4 weken) en hoe ga ik het nu gebruiken?

 Facebook gebruik ik voornamelijk zakelijk (verkoop- en weggeefhoek). Ook help ik via Facebook soms mensen die financieel problemen hebben. Alle andere dingen die ik volgde of deed via dit account mis ik niet en vind ik niet belangrijk. Om mensen te kunnen blijven helpen heb ik contact met de coördinator opgenomen die hier uit de buurt noodoproepen ontvangt en aangegeven dat ik wil helpen als er een noodoproep binnenkomt. Als ik iets wil weggeven of verkopen zal ik mijn Facebookaccount nog wel gebruiken. 

Instagram gebruik ik echt voor mijn blog. Ik geef aan wanneer er nieuwe blogartikelen online komen. Met als doel om meer mensen mee te laten lezen en te bemoedigen of inspireren. Ook dat wil ik blijven doen. Maar Instagram heeft ook een andere kant, die ik eveneens mooi vind. Ik wordt bemoedigd en geïnspireerd door andere vrouwen. Maar in tijd van afwezigheid is me wel heel duidelijk geworden welke accounts ik echt wil blijven volgen en welke ik goed kan missen. Daarom ben ik tijdens mijn eerstvolgende Instagram bezoekje  door de lijst gegaan van accounts die ik volgde. Ik ging van ruim 70 naar ruim 20 accounts. Zo minimaliseerde ik eigenlijk ook mijn Instagram.

YouTube gebruik ik het meest om muziek af te spelen. En af en toe vind ik het fijn om een vlog te volgen. Ook hierin ben ik heel bewust bezig. Welk kanaal wil ik volgen? Waarom? Wat is de toegevoegde waarde? Wat mis ik, als ik dit niet zie? Doelloos filmpje na filmpje bekijken wil ik niet meer. 

- De apps van social media (Facebook, Instagram en Youtube) komen niet meer terug op mijn mobiel. Het is echt heerlijk om al die apps niet meer op mijn mobiel te hebben. Ik heb een veel rustiger scherm. Dit wil ik dus ook nog een keer met mijn laptop doen. Al die programma's die je nooit gebruikt er afgooien. (Al heb ik soms wel de angst iets 'belangrijks' eraf te gooien). 

- Omdat ik nog genoeg andere dingen doe met mijn mobiel merk ik dat ik de 'check-neiging' nog wel heb. Dit is voor mij echt een aandachtspuntje. Zeker in een periode dat ik wat minder goed in mijn vel zit pak ik veel vaker naar mijn mobiel, terwijl andere bezigheden 

Tips voor jou

Je hebt al mijn artikelen gelezen over Digitaal Minimaliseren en het lijkt je ook wel wat... 

Begin gewoon eens met hele kleine stapjes:
- Het boek gaf voor mij de doorslag om daadwerkelijk aan de slag te gaan. Als je ook van lezen houdt zou ik het zeker aanbevelen om te lezen. (Ik las het via de bibliotheek). 

- Verwijder de apps die je niet gebruikt van je telefoon. En als je een stapje verder wil gaan: verwijder ook de apps van Social Media van je telefoon. Inloggen via je browser kost je meer tijd, waardoor je niet 'zomaar opeens' op Instagram terecht komt. Het wordt meer een bewuste handeling waar je moeite voor moet doen. 

- Probeer je tijd anders in te vullen. Pak een hobby op die je vroeger erg leuk vond. Leer jezelf iets nieuws aan. Je zult merken dat het je veel blijer maakt dan de tijd die je doorbrengt op social media. Ja, het is soms een worsteling om 's avonds nog 's wat op te pakken want bankhangen en scrollen lijkt veel fijner.  Maar het gevoel van voldoening is groter als je iets gaat doen. Bij mij helpt het ook wel om 's ochtends te verzinnen wat ik 's avonds ga doen. De kans dat ik het dan ook écht ga doen is groter. 

- Investeer in échte contacten. Ik heb daarom mijn abonnement aangepast voor meer belminuten en minder MB's. Ik wil en hoef niet overal en altijd bereikbaar te zijn via internet. Maar ik wil wel meer gaan bellen met mensen die er echt toe doen in mijn leven. 

 

Heb jij afspraken met jezelf gemaakt over je telefoongebruik of Social Media?

Digitaal minimaliseren (week 3)

 Deze week is een week van veranderingen. 

De eerste is dat ik mijn laptop inpak en terugstuur naar de fabriek. Er zit namelijk een storing in. Nu zit ik voorlopig zonder laptop. Het vervelende ervan is dat ik meer aangewezen ben op mijn mobiel. Ik spreek met mezelf af dat ik op mijn mobiel informatie mag opzoeken op internet. Maar wel nuttige informatie. Het doelloos scrollen wil ik nooit meer. Ook heb ik nog steeds geen social media op mijn mobiel en heb ik er al 3 weken niet opgekeken. En dat voelt prima!

Een andere grote verandering is dat ik ook mijn voedsel minimaliseer. Vorig week vertelde ik al dat ik me steeds meer afvraag waarom ik dingen doe. Waarom snaai ik chocola? De social-media-verslaving en de chocolade-verslaving hebben overlap. Ik doe het beiden als uit een verslaving (gedachteloos) en beiden maken me niet gelukkig of beter. Ik ben dus overgestapt op een gezond eetpatroon van yoghurt, havermout, veel groenten en fruit. Het is wederom een radicale stap, maar zoiets werkt voor mij. Ik voel nu de ruimte en rust in mijn leven en in mijn hoofd om zulke stappen te nemen. En het voelt goed. 

Ik merk dat ik door het digitale minimaliseren veel nadenk. Dingen die geen toegevoegde waarde in mijn leven en huis hebben kunnen weg. De ruimte, rust en tijd die ik ervoor terug krijg is ontzettend fijn. Ik heb een behoorlijke opruimwoede gekregen en er staan al heel veel spullen die naar de kringloop kunnen klaar. 

Ik geniet zo van de rust en ruimte in mijn hoofd. Ik had voor mezelf 4 weken zonder social media afgesproken, maar eerlijk gezegd kijk ik niet eens uit naar de einddatum. Het enige wat ik deze week doe is muziek luisteren via YouTube. Ik miste de muziek. Ik doe dit nu wel via internetbrowser en niet via de app. 

Digitaal minimaliseren (week 2)

 De tweede week is alweer aangebroken. Ik zit nog zonder Facebook, Instagram en YouTube. 

Ik lees deze week twee boeken uit. En dat voelt zo fijn. Vroeger las ik heel veel. De laatste jaren kwam ik er niet aan toe. Maar ik zit na een hele lange tijd weer in de flow. Ik voel me er rustig onder en ik geniet veel meer van een boek lezen dan van scrollen op internet. 

Ik merk dat ik minder last heb van de 'magneet' in mijn mobiel. Maar ik gebruik Whatssapp wat meer. Ik spreek wat af met een vriendin en met een buurvrouw. En dat gaat dus via Whatsapp. Het voelt niet goed om mijn mobiel in mijn handen te hebben. Maar anderzijds vind ik Whatsapp een heel fijn app om afspraken te maken. Dus ik denk dat ik dit in de toekomst ook wel oké vind. 

Van de week denk ik ook weer na wat ik wil doen met Facebook en Instagram. Ik neig er heel erg naar om mijn accounts te verwijderen. Ik denk dat ik dit wil ter bescherming van mezelf. Want ik wil mijn tijd niet meer verspillen aan scrollen op social media. Maar ik weet ook dat ik er weer in terug kan vallen. 

Van de week komen ook de hormonen om de hoek kijken. En ik voel me moe en futloos. Ik zit het liefst op de bank, een beetje te hangen. En dan mis ik het scrollen op mijn mobiel. Ik vind  de dag ook lang duren. Dus typ ik wat blogartikelen. En lees ik wat. En poets ik nog wat. Het voelt onwennig. 

Verder heb ik ook ontdekt dat de verslaving aan mijn mobiel ook samenhangt met de verslaving aan eten. Geen idee waarom ik zoveel op mijn mobiel keek, het had geen reden en geen nut. Maar ik had ook geen idee waarom ik zoveel chocola at, het had geen reden. Ik at chocola om te eten, niet omdat ik er trek in had. En sinds dat ik mijn mobiel meer aan de kant leg, lukt het me ook om minder te snaaien. 

Ik lees deze week ook wat meer op internet, via mijn telefoon. En ik vraag me af of ik dit nog wel wil. Misschien wil ik dit tegenwoordig alleen nog maar via mijn laptop. Dat leest ook vaak nog fijner. 

Digitaal Minimalisme (week 1)

Komende tijd zal ik jullie meer vertellen over mijn zoektocht naar digitaal minimalisme. In mijn vorig blogpost hebben jullie kunnen lezen over dit boek. Het heeft me heel erg aan het denken gezet. En halverwege het boek nam ik een radicale stap.  

Afgelopen vrijdag was ik er helemaal klaar mee. Ik lees iedere keer een stukje uit het boek Digitaal Minimalisme. En hoe verder ik in het boek lees, hoe meer mijn digitale wereld me gaat irriteren. 

De auteur van het boek geeft tips om digitaal te minimaliseren. Hij heeft een radicale methode:

1. Reserveer eeen periode van 30 dagen waarin je afziet van optionele technologieën in je leven

2. In deze periode onderzoek en herontdek je bezigheden en gedragingen die voldoening en betekenis geven. 

3. Aan het eind van deze periode begin je met een schone lei en breng je optionele technologieën weer terug in je leven. En dan bepaal je van elke technologie die je herintroduceert welke waarde deze heeft in je leven en hoe je de technologie specifiek gaat gebruiken om die waarde de maximaliseren. 

Dus ik pakte die vrijdag mijn mobiel. Dat ding waarmee ik zo'n liefde/haat verhouding mee heb. Maar wat op dit moment meer een haatverhouding werd. Ik wilde niet dat ik slaaf zou zijn van dit apparaat.  Ik heb al mijn apps bekeken en het gros weggegooid. Nu is het bij mijn mobiel zo dat ik heel veel apps erbij kreeg toen ik de telefoon kocht. Heel veel apps had ik daarom nog nooit gebruikt. Die gooide ik er allemaal vanaf. Maar ook YouTube, Instagram, Facebook en Facebook Messenger. 

Ik hield: de standaard dingen zoals bellen, berichten, contacten etc. ook de radio maar die kon ik er niet afgooien of uitschakelen. Google hield ik ook, want Google Maps heb ik nodig onderweg. Play en Galaxy Store heb ik erop gehouden (volgens mij kun je hier apps downloaden). Camera en Galerij (want ik wil wel foto's blijven maken met mijn mobiel, maar de helft minder). De klok gebruik ik ook, als wekker of timer. Calculator is ook altijd handig voor iemand die niet zo goed kan hoofdrekenen. Verder de apps die ik er ooit zelf op zette: WhatsApp, Rabobank, Givt, Familystream, Parro en Socie. Ik zette wel hun meldingen uit. 

Verder sprak ik met mezelf af dat ik alleen rond etenstijd en koffietijd mijn mobiel mag 'checken'. En internetten zoals kleding bestellen, mailen, blogartikelen lezen doe ik alleen 's avonds. YouTube gebruik ik ook heel bewust even niet, omdat YouTube voor mij ook zo'n scroll-pagina is waar je uren op kan rondhangen. Maar ik mis wel de muziek die ik daarop luisterde. Ik heb voor een maand Familystream als vervanger.

En toen ik vrijdag deze stap nam voelde het als enorme bevrijding. Ik deed het! Zeker het verwijderen van Instagram was een opluchting. Hoewel ik het ook leuk heb gevonden om mensen te volgen. Maar het werkt voor mij verslavend. 

Zaterdag was het een drukke dag met veel leuke dingen. Mijn mobiel lag in de keukenla. Ik checkte hem braaf op de afgesproken tijden, maar het voelde niet als drang. 

Zondag was lastig. Voorheen was ik op zondag heel bewust mobielloos. Maar de laatste tijd was daar de klad ingekomen (met de komst van Instagram).  En luisterde ik ook vaak lezingen of muziek via YouTube op zondag. Ik liet mijn iphone boven op onze slaapkamer liggen. Maar o wat trok die magneet hard. Het maakte me tegelijk ook boos. Want ik was degene die het zover had laten komen dat het apparaatje mijn leven regelde. 

Maandag ging ik vol aan de slag. Ik merk nu heel goed wanneer ik mijn mobiel mis. Vaak gebruikte ik hem 'ter ontspanning'. Ik heb nu op de kast een stapeltje tijdschriften liggen waar ik nog doorheen moet bladeren. Dus die pak ik er nu bij. Ook merkte ik vandaag dat ik meer tijd heb om andere dingen te doen. Ik heb geen prikkels meer van mijn mobiel. Ook merk ik dat ik weer zin krijg om te gaan bloggen. 's Avonds mis ik mijn mobiel ook. Als de jongens op bed liggen wil ik heel graag even Instagram bijlezen. Maar ik besluit te gaan bloggen. Ik had nog wel even informatie nodig van Instagram voor de serie 'hoofd boven water'. Dus zet ik Instagram weer op mijn mobiel. Maar het voelt fout. Alsof je een drugsverslaafde een zakje drugs in handen geeft. Zodra ik mijn informatie had heb ik 'm snel weer verwijderd. Ook speelde ik de laatste maanden op mijn laptop met veel plezier een spel. Maar nu ik aan het minimaliseren ben merk ik dat ik dat ook niet meer wil. Ik heb hem radicaal van mijn laptop verwijderd. Tot nu toe heb ik geen spijt van mijn radicale beslissingen, maar wel strijd om het vol te houden. (Maar dit had Cal Newport uit het boek al wel voorspeld). 

Uiteindelijk merkte ik dat ik hoe verder in de week kom, hoe fijner ik het ga vinden. De drang om te checken wordt minder. Een aantal dingen vielen me op:

- Ik app dus zelf heel veel. En anderen mij veel minder. Ik heb echt het noodzakelijkste geappt. (Meer regeldingen). Als iemand mij appte heb ik wel gewoon netjes terug geappt, maar dan op de tijden dat ik mijn mobiel mocht checken. 

- Ik hou echt veel tijd over. Ik voel me mede daardoor ook relaxter. In plaats van een half uur doelloos te scrollen, of me te vergapen aan het perfecte leven van een ander, lees ik het boek Digitaal Minimaliseren. 

- Het werkt bevrijdend. Het geeft zoveel meer rust in mijn leven. 

- Inspiratie moet nu uit mijzelf komen. Anderen inspireren mij minder. Maar ik merk dat ik door meer tijd en rust dus meer inspiratie heb. Ik ben gemiddeld per dag een uur bezig met diamond painting. Ik lees iedere dag een paar bladzijdes uit het boek Digitaal Minimalisme, en daardoor heb ik het al bijna uit. Ik heb de neiging om meer te gaan bloggen. En zo heb ik nog een scala van plannen in mijn hoofd.

- Ik denk veel na over mijn digitale bezigheden. Wat heb ik nou eigenlijk nodig? Wat mis ik? Wat wil ik? Wil ik verder op Facebook, Instagram en Youtube? Eén ding weet ik zeker: niet meer zoals voorheen. 

- Het valt me ook op hoeveel anderen op hun mobiel bezig zijn. En hoeveel tijd daar in gaat zitten. En ja, dat deed ik 2 weken terug nog net zo hard. 

- Minimaliseren werkt heel goed voor mij. Zowel in huis als digitaal. Nu ik deze stap heb genomen heb ik ook de neiging om nog meer te gaan minimaliseren. Ik ruimde het dressoir in huis vrij radicaal op. En die ruimte in die kast is zo fijn! Ik denk er dus over na om meer dingen weg te doen. Zoals onbeperkt internet (zoals ik die nu op mijn mobiel heb). 

- Het bankhangend scrollen doe ik vooral 's avonds als ik moe ben of als ik me lusteloos voel. Terwijl het me geen beter gevoel geeft of me actiever maakt.

- Ik heb besloten wat vaker mensen op te bellen. Al ben ik totaal geen persoon die van bellen houdt. Maar een kwartiertje bellen is ook bellen toch?!  

Ik heb de afgelopen week gemerkt hoe verslavend een mobieltje (vooral social media) kan werken. En ik was, eerlijk gezegd, echt niet zo'n moeder die constant met mijn mobiel bezig was. Ik deed genoeg andere dingen tussendoor zónder mobiel. Maar het gevoel van de kracht (magneet) van dit apparaatje vind ik best beangstigend. Ook als ik denk aan al die jongeren van wie hun leven voornamelijk digitaal afspeelt. Ik ben er van overtuigd dat het mentaal heel veel met je doet. Dingen zoals concentratie, inspiratie, creativiteit, face-to-face-communicatie....het gaat ten koste aan de digitale wereld. Nu ik zelf heb ervaren hoe verslavend dit ding werkt (voorheen had ik het écht niet door), weet ik zeker dat ik mijn kinderen hiervoor ga waarschuwen als ze ooit zo'n ding in handen krijgen.

Digitaal Minimalisme

Er zijn een aantal dingen in mijn leven die mij irriteren. Gek genoeg zijn het dingen waar ik zelf heel bewust voor kies of heb gekozen. 

Eén van die dingen is mijn telefoon. Het begint steeds meer op een verslaving te kijken. Ik pak dat ding te pas en te onpas. Al moet ik 10 tellen voor het stoplichten wachten dat voel ik mijn handen al zoeken naar mijn mobiel (irritatie 1: checkverslaving). En wat me nog meer irriteerde was dat het me zoveel tijd afnam. Ik keek of ik een mail had, vervolgens bekeek ik Facebook, daarna Instagram en ondertussen kreeg ik nog een appje en toen was er een half uur voorbij (irritatie 2: tijd- en energieslurper). 

In mijn familie was ik één van de laatste personen die een iphone nam (mijn ouders hadden er eerder één dan ik). Ik heb heel lang met zo'n oud mobieltje gedaan waarmee je kon smsen en bellen. Maar mijn familie drong erop aan dat het toch wel heel fijn zou zijn als ze ook met mij konden appen. Maar de diepste redenen waarom ik er nog geen had was dit: ik was bang dat ik te veel met dat ding bezig zou zijn. Dat ik het té leuk zou vinden. En natuurlijk heeft een iphone heel veel handige mogelijkheden. In de eerste instantie had ik alleen Whatsapp erop. Mijn familie woont aan de andere kant van het land, dus Whatsapp was erg leuk. Later ging ik veel meer gebruik maken van de internetbrowser. Ik las mijn mail via mijn telefoon, maar ook blogartikelen. Ook de camera ging ik steeds vaker gebruiken, zeker toen Sam en later Niek in ons gezin kwamen. Maar helaas hebben iphones maar een korte levensduur. Na 4 jaar was hij echt op. Ik kocht een nieuwe, op advies van mijn broertje, want ik heb er écht geen verstand van. Nu zat er een app op voor Facebook. Die begon ik ook te gebruiken. Sindskort heb ik ook Instagram erop. En waarschijnlijk over een paar jaar heb ik een andere iphone nodig met nóg meer apps. 

Ooit hoorde ik een dominee zeggen dat er in de Bijbel een persoon is van wie geschreven staat dat 'zijn zwaard aan zijn hand kleefde' (2 Sam 23). Hij zei dat bij sommige mensen hun mobiel aan hun hand kleeft. Het is blijven hangen in mijn hoofd, en ik heb het gevoel dat mijn mobiel ook steeds meer aan mijn hand 'kleeft'. . Per dag zat ik minstens een half uur op Instagram (dat kun je onder je account zien). En dat was alleen nog maar Instagram. 

Op Instagram zag ik het boek Digitaal Minimalisme langskomen. Ik bestelde het boek bij de bibliotheek en begon te lezen. En hoe verder ik in het boek kwam hoe meer ik ervan overtuigd raakte dat ik het allemaal anders moest doen. Mijn mobiel moet weer een gebruiksvoorwerp worden voor nuttige dingen. Ik wil je de komende tijd meenemen in het proces en zal er komende tijd regelmatig wat over posten. 

Nu wat meer over het boek Digitaal Minimalisme. Het is geschreven door Cal Newport. Hij verdiept zich vooral in aandacht, concentratie en de invloed van technologie op ons leven. Hij schreef eerder het boek Diep Werk (die staat dus ook op mijn nog-te-lezen-lijstje).

Het boek bestaat uit 2 delen: de basis en de praktijk. 

In deel 1 legt hij vooral uit hoe social media werkt en hoe het is ontwikkeld. Het is dus serieus ontwikkeld om je zo lang mogelijk bezig te houden op social media. Ze zien jou voornamelijk als product en de adventeerders als klanten. Hoe langer ik scroll op Facebook of Instagram, hoe meer ze aan mij verdienen. Vervolgens legt hij uit wat hij verstaat onder digitaal minimalisme. En daarna legt hij uit hoe je een minimalist kunt worden. 

Zijn definitie voor digitaal minimalisme sprak me enorm aan:

Een filosofie van technologiegebruik die inhoudt dat je je onlinetijd gebruikt voor een klein aantal zorgvuldig geselecteerde en geoptimaliseerde activiteiten die gunstig zijn voor de dingen die jij belangrijk vindt, terwijl je al het andere aan je voorbij laat gaan.  

In deel 2 gaat het voornamelijk over de praktijk. Hierin geeft hij heel veel praktische adviezen. Hij beschrijft hoe belangrijk afzondering is. Afzondering is de tijd waarin je alleen bent met je gedachten, vrij van inbreng van anderen. Tegenwoordig is het steeds moeilijker om je af te zonderen. 

Hij leert je hoe je met je vrije tijd om moet gaan en stimuleert je om vaardigheden te leren om waardevolle dingen te produceren in de fysieke wereld. Hij moedigt je aan om te investeren in échte contacten (gesprekken) en de digitale contacten drastisch te verminderen. Hij adviseert je om social media van je telefoon af te gooien. En hij legt uit hoe je op een gezonde manier met social media om kan gaan. 

Het taalgebruik in dit boek is op aardig hoog niveau, maar omdat hij heel veel praktische voorbeelden gebruikt vond ik het een heel fijn boek om te lezen en had ik het binnen een week uit. 

Ons verhaal

Nu er wat meer mensen mee zijn gaan lezen is het denk ik goed om ons verhaal over ongewenst kinderloos naar kinderrijk te vertellen. Op Instagram ben ik ook mensen tegen gekomen die worstelen met deze pijn. De pijn die ik heel erg herken vanuit het verleden en die soms ook nog bepalend is voor het heden. Ooit begon ik met schrijven op de site van gezinsleven, maar deze is offline en dus is mijn verhaal niet meer online te lezen. Daarom vertel ik nu mijn verhaal in één blogartikel. Mocht je het fijn vinden dat ik hier en daar wat meer op door ga, laat het me gerust weten in de reacties of via de mail.

Leon en ik ontmoeten elkaar 10 jaar geleden. Na 2 jaar verkering zijn we getrouwd. En ik had één hele grote wens: mama worden. Ik was daar dan ook heel erg op gefocust. En iedere maand was erg spannend. Ik kom uit een kinderrijke familie en het was zo 'gewoon' om zwanger te raken. Dus ik verwachtte dat het ons ook snel zou gebeuren. De eerste maand was niet raak en ik weet nog hoe jammer ik dat vond. Ik had nog heel erg het gevoel dat het maakbaar was ofzo. Ongewenste kinderloosheid kende ik niet echt van dichtbij, maar ik had vroeger wel vol aandacht het programma Babyboom gekeken. Maand na maand ging voorbij. Ik las me suf op internet en probeerde ondertussen toch mijn nuchtere verstand te gebruiken, maar ergens in mijn hoofd had ik een zeurend stemmetje wat zo nu en dan steeds harder ging roepen. Toen ik rond de eisprong iedere keer licht bloedverlies had ben ik naar de huisarts gestapt. En ik legde meteen ook mijn onzekerheid voor. Onze huisarts was daarin juist gespecialiseerd en wou ons graag helpen. Dus ik kreeg een echo en ging bloedprikken om te kijken of ik een eisprong had. En toch leek dat stemmetje geen gelijk te hebben: alles leek oké. Toen was het de beurt van manlief. En dat viel niet mee. Wat een enorme opdoffer kregen we. De kans op spontane zwangerschap was laag, 10%. Maar de huisarts zei dat er in het ziekenhuis nog veel te behandelen was. En dachten wij heel positief: 10% kans is nog altijd kans. We zullen geen groot gezin krijgen, maar helemaal nooit zwanger leek ons onwaarschijnlijk.

Na een paar maanden besloten we dan toch maar naar het ziekenhuis te stappen. Nogmaals werd alles bekeken. En toen kwam de grootste klap: minder dan 1% kans op een spontane zwangerschap. En die werkelijkheid deed me kopje ondergaan. Wat was dat pittig en wat kostte me dat veel tranen. Een waarheid die zo moeilijk te accepteren was. 

En uiteindelijk kom je dan toch weer boven water. En hap je weer een volle teug lucht. In die periode wenstte ik dat God mij een briefje gaf waarop stond wat we moesten doen. Ik had het gevoel dat mijn hart overliep van moederliefde, die ik aan helemaal niemand kwijt kon. Leon en ik besloten verder te kijken naar wat wél kon. We gingen naar het ziekenhuis om te luisteren naar een informatiebijeenkomst over IUI, ICSI en IVF. WIj zouden voor de laatste 2 in aanmerking kunnen komen. Maar het stond ons zo volledig tegen dat we eerder weg zijn gegaan. Dit konden we niet. Daarna gingen we naar een informatiebijeenkomst over adoptie en daarna nog eentje over pleegzorg. En toen vielen we stil. Wat nu? We lieten de informatie bezinken. En besloten afzonderlijk van elkaar er een week over te bidden en na te denken. Daarna keken we elkaar aan. En ons hart gaf hetzelfde antwoord: pleegzorg. Ik geloof dat God ook op die manier antwoorden kan geven, door gedachten te leiden. 

We namen een rustpauze. Genoten van het samenzijn. Hebben heel veel moeten praten om bij elkaar te blijven. Ik had het soms ontzettend moeilijk. Want ik was er zo op gefocust geweest dat ik nog steeds zat te rekenen wanneer ik een eisprong zou hebben. En dan realiseerde ik me dat het bijna onmogelijk was om zwanger te raken. En nu ik hierop terug kijk moet ik zeggen dat dit nog steeds diep geworteld zit. Automatisch bereken ik nog steeds wanneer ik mijn eisprong heb. En automatisch vang ik de signalen van mijn lichaam op. Ik wou dat ik het uit kon schakelen! 

Daarna gingen we de screening in voor pleegzorg. Gesprekken en een cursus. We gaven onze wens door: perspectiefbiedend (of met andere woorden: opvoeden tot 18 jaar) en kindje van 0-3 jaar. Overigens begint het met kinderen met die leeftijd altijd met crisisplaatsing omdat nog te weinig duidelijkheid is over de situatie waar het kind uitkomt. En we besloten dat we nog één keer samen op vakantie gingen en daarna ons open zouden stellen voor een pleegkindje in ons hart en huis. 

Na 2 maanden wachten kregen we heel onverwacht een telefoontje. En een paar uur later was daar Sam. Een ongelooflijk moment. Niet te bevatten als je dan uiteindelijk met zo'n klein frummeltje achter blijft. Sam was bijna 1 jaar toen hij bij ons kwam. En zoals je misschien al wel heb gelezen woont hij nog steeds bij ons. Maar is hij geen klein frummeltje meer. 

 Het verlangen naar een zwangerschap bleef. Ik denk dat het een soort instinct is bij mij. Maar in plaats van een zwangerschap werd onverwacht mijn eierstok weggehaald. Ik had een cyste die daaraan verkleefd was. Dat was hard slikken. (Hier kun je het blogartikel teruglezen)

En dan wonder boven wonder raakte ik toch heel erg onverwacht zwanger.  En loopt hier nog een tweede jongetje rond. Niek is een echt wonderkindje. Helemaal niemand verwachtte het meer. Zelfs ik had me erbij neergelegd dat het nooit meer zou gebeuren. 

We hebben een bijzonder gezin. Maar ik zie allebei onze jongens als een geschenk van God. Allebei op zo'n bijzonder manier gekregen.  Of er een verschil in liefde is? Nee. Alleen merk ik dat het met Niek allemaal wat makkelijker gaat. Hij vertrouwt mij blind. En dat doet Sam totaal niet. Voor Sam moet ik veel meer vechten. Maar ik hou van ze, van allebei en dat gaat niet meer over.

Dit is ons verhaal in notendop. Mocht je nog meer willen lezen dan kun je op de labels (pleegzorg, ongewenst kinderloos en zwangerschap) aan de rechterkant naast dit artikel klikken. Mocht je graag persoonlijk contact met mij hebben naar aanleiding van dit verhaal dan kan dat. (uitliefde.rianne @ gmail.com)

Hoofd boven water (4)

 Dit zijn de laatste stukje die ik op Instagram postte van de serie 'hoofd boven water'. 

 

 

- Dankbaar - 

Wie had ooit gedacht dat we weer zo lang in lockdown zouden zitten? Ik merkte dat het eind vorig week op ging breken. Als ik oppervlakkig denk en om me heen kijk zie ik zoveel negatiefs. Maar ook de onzekerheid over de periode waar we inzitten. De wereld die ondertussen steeds gekker lijkt te worden. De zorgen die ik heb omtrent kinderen die geen goede thuissituatie hebben. Of moeders die op hun tenen lopen. Daarvan word ik corona-moe. Hoewel we het als gezin best rooien.  We hebben het goed met z'n viertjes. Al is therapie best een aanslag op mijn mentale gesteldheid (en die van Sam). 

Wat mij helpt als ik er doorheen zit is focussen op het positieve. Ik denk namelijk dat God dat ook van ons vraagt (1 Thess 5:18). En zoals Elizabeth Elliot schreef: bij het uitspreken van je dankbaarheid aan God erken je ook dat je afhankelijk bent van Hem. Het helpt mij om letterlijk dankpunten op te schrijven. En dat niet op het moment dat ik me dankbaar, tevreden en blij voel. Maar juist op het moment dat ik ze even niet in beeld heb en ik alles in grijs- of zwarttinten zie. Het helpt mij om het leven in perspectief te zien. En dan te realiseren dat je wel tienduizend redenen hebt tot dankbaarheid. 

Iemand die me hier vaak aan herinnert is Priscilla Docter. Zij is daar ook heel bewust mee bezig. Ik vul zo af en toe haar template in (te vinden via Instragram bij haar hoogtepunten). Komende week zal ik ze regelmatig delen via Instagram. Mooie stok achter de deur in mijn 'hormonsterweekje'. 

Als laatste een tip voor als je je wil verdiepen in het thema dankbaarheid. Het boek: Duizendmaal Dank van Ann Voskamp is een aanrader!

- Skip het nieuws - 

Weet je wat ik skip? Het nieuws! Ik lees serieus zelden nieuws. Een enkele keer als het wat spannend wordt bijvoorbeeld rond een persconferentie. Dan kijk ik rond een uur of 8 even op internet wat de uitslag geworden is. 

Laatst sprak ik daar iemand over. Ze vroeg of ik me er niet schuldig over voelde. En ik durf daar volmondig nee op te zeggen. Het nieuws is negen van de tien keer aardig negatief. Nieuws kan bij mij, onbewust, lang in mijn hoofd blijven hangen. En ontneemt mij onbewust positieve energie. Dus skip ik het nieuws. Uit zelfbehoud. Maar stel je gerust... ik krijg écht wel iets van het nieuws mee. Via mijn man. Via social media. Via anderen die ik spreek of app. De hoogtepunten krijg ik altijd mee. Zo weet ik ook dat Sam volgende week weer naar school mag. 

Naast het nieuws ben ik ook wat op dieet gegaan wat betreft social media. Ik merkte namelijk aan mezelf dat ik veel meer op social media ging kijken als ik minder lekker in m'n vel zit. En het werkte verslavend. Het werd een gewoonte. Die tijd kan ik dus beter en anders gebruiken. Ik lees bijvoorbeeld vaker een boek. Ik probeer de tijd op social media te beperken. En die tijd juist in te vullen met dingen die me positieve energie geven. Want social media staat vol met mooie plaatjes maar óók bomvol meningen van anderen. En ik word daar zo moe van. 

Ik hoop je overigens nog steeds te inspireren en te bemoedigen via Instagram. Want dat geeft me positieve energie. Die verloren tijd dat ik zit te scrollen op mijn mobiel probeer ik te beperken. 

Ik ben nu, heel passend, het boek: Digitaal Minimalisme aan het lezen.