Vakantiestrubbels

 We hebben hier nu bijna 6 weken van de zomervakantie achter de rug. Toen we ervoor stonden had ik er erg veel zin in. Ik besloot er zelf ook van te nemen. Ik poets het nodige, per dag draai ik een was en ik zorg voor een gezonde maaltijd. Ik ging lekker genieten van mijn kinderen.

 De eerste week was ook echt genieten. Fijn om niet zo met de klok te hoeven leven. Heerlijk rustig 's ochtends op te starten. En van de simpele uitjes genoten we alle drie. Maar na 4 weken kwam ik op een moment dat ik de conclusie trok dat deze vakantie weer lang genoeg geduurd had. Onze pleegzoon heeft in de tweede vakantieweek een behoorlijke terugval gehad. En pas later zag ik dat dit een terugval was (en geen vervelend weekje zoals ieder kind dit wel eens heeft) en nog later bedacht ik wat de oorzaak was. En jongste zoon krijgt hoektanden. En ik kan je verzekeren: ook daar wordt een kind niet gezelliger op. Dus ik mocht gaan genieten van twee kinderen die beiden niet lekker in hun vel zaten.

Gister kwamen we terug van vakantie. En ik voelde me volledig uitgeput. Vandaag kwam er nauwelijks iets uit mijn handen. Hoe kon ik zo uitgeput van vakantie terugkomen? Wat ging er mis?

 Ten eerste heb ik door hitte, muggen en kinderen die aan het nachtspoken waren veel te weinig slaap gehad. En dat breekt op. Ik was van plan om op vakantie fijn bij te slapen. En dat werd het tegenovergestelde. Nog minder slaap.

Wat ik verder altijd pittig vind is om 24/7 mensen om je heen te hebben. Wat dat betreft ben ik een introvert type. En op vakantie ben ik altijd omringt geweest door anderen. Ben ik te veel alleen maar 'mama' en te weinig 'Rianne' geweest. En mijn jongens zitten allebei niet zo lekker in hun vel wat betekent dat ze mama heel veel nodig hebben en soms letterlijk aan me plakken. Een balans hierin vinden is lastig. Toen Sam naar school ging had ik een balans te pakken, maar in de vakantie blijkt dat lastiger te zijn. Moe en futloos voelen is voor mij meestal een teken dat ik tijd alleen nodig heb.

Persoonlijk vind ik 'vakantie' als moeder erg lastig. Het is me niet gelukt om iedere dag van mijn zegeningen te genieten. Het is me niet gelukt om rustig en kalm te blijven.Genieten van kinderen die niet lekker in hun vel zitten is lastig. Bij iedere stap die ik zet een kind aan m'n been voelen voelt beklemmend. En de honderden keren dat ze me roepen is vermoeiend. En voor de zoveelste keer vraag ik me af: hoe doen andere moeders dit? 

Ik ben niet toe aan vakantie. Ik ben toe aan het schoolritme en vooral rust...

Moestuin update

Dit blogartikel staat al heel lang op de planning, maar het komt er telkens niet van. En dat heeft twee redenen:

1. Er zitten maar 24 uren in een dag en ik ben zo'n persoon die er 48 nodig heeft ;) Oftewel te veel plannen en te weinig tijd. Prioriteiten stellen dus...

2. De moestuin is niet het succes geworden wat ik voor ogen had. Ik heb zelfs 2x op het punt gestaan om maar te stoppen met mijn moestuin.

Maar hier is het artikel dan en dit is een (gedeeltelijk) kijkje in mijn moestuin:

Het moestuinseizoen begon voor mij vroeg. In februari zaaide ik tomaten al uit. Het voorjaar begon, na een hele natte periode, uitzonderlijk droog. De grond was bikkelhard, we zitten hier namelijk op hele zware kleigrond. Pas na die lang verwachte regenbui kreeg ik 'm aardig fijn. Dus het zaaien begon vrij laat (begin mei). En eigenlijk merk ik nu nog steeds dat de grondstructuur te wensen over laat. Zaad kwam aardig op (ik heb het flink nat gehouden), maar de bovenlaag van de grond is al snel heel hard.En eigenlijk zou ik regelmatig alles water moeten geven.  O wat verlang is soms naar wat betere soort grond. Wieden is hier bijvoorbeeld ook fysiek behoorlijk zwaar.

Sam ging naar school en ik merkte dat ik aanzienlijk wat energie en tijd over had. Vandaar mijn idee om wat meer tijd en energie in mijn moestuin te steken. In de winter begint dat altijd aardig te kriebelen, dus had echt al een plaatje in mijn hoofd over hoe het moest worden. En tegen de tijd dat ik de tuin kon inzaaien kwam corona om de hoek. En in plaats van extra tijd en energie had ik eerder te kort. Het romantische beeld van samen met je kind de moestuin in zaaien duurde hier 5 minuten. En in de avond was ik te moe. Uiteindelijk heb ik samen met Leon op een zaterdagavond de moestuin ingezaaid.

We hebben frambozen- en aardbeienplanten, maar die plantte ik al eerder uit. De aardbeien hebben we met smaak opgegeten en van de frambozen smullen we zo nu en dan. De opbrengst is niet geweldig, maar ze staan voor het eerste jaar.

Knoflook oogstte ik 4 bolletjes, dat hadden er minstens 4x meer kunnen zijn, helaas. 

Ik zaaide 2 soorten bonen in verschillende fases, we kunnen er al van oogsten. Ook groeien er 2 soorten rode bieten, popcornmais en ijsbergsla. De erwtenoogst hebben we ondertussen al gehad, evenals snijsla. Ik plantte nog wat kool, preiplantjes en een komkommerplant. Helaas smikkelen er ook een heleboel rupsen mee van mijn kool. De vraag is of ik nog wat te oogsten heb straks. 

In potten heb ik tomaten-, paprika- en peperplanten staan. De eerste tomaten hebben we al geoogst. De paprika's beginnen te kleuren.

Op dit moment beregen ik mijn tuin regelmatig om toch opbrengst te hebben. En ook onkruid wieden komt iedere week terug.

 

Op deze foto zie je één van de beste rode bieten. Hij begint aardig te bollen, maar eigenlijk had hij al verder moeten zijn. En zo zie je meteen ook met welke grond ik te stoeien heb ;)

De combinatie van moestuinieren en kleine kinderen valt me behoorlijk tegen. Als ze om me heen lopen, lopen ze over alle groentes heen. En in de avonduren heb ik niet altijd tijd of energie.

Verder valt de opbrengst dit jaar tegen, andere jaren had ik meer. En de combinatie van deze twee dingen heeft me een aantal keer wanhopig doen zeggen dat ik ermee stop. Maar ergens vind ik het toch leuk om te blijven doen, dus bestaat mijn moestuintje nog steeds.