Minimaliseren, mijn ervaring

Een beetje in de war van de week... Zo was het opeens vrijdag! Ik besloot er geen stress-project van te maken, dus komt het artikel iets later dan gewend online. Maarrrr het is wel een extra lang artikel geworden :)

Een jaar of drie terug kwam ik via Facebook bij de pagina 'Op orde' terecht. Gera is het gezicht achter deze pagina. Wat ze schreef vond ik interessant, dus ik ging haar volgen. En ik raakte besmet. Dus zo verdwenen hier ook de eerste spullen uit ons huis. 

Minimaliseren is voor mij meer dan opruimen. Ik doe de spullen weg die we niet meer nodig hebben of gebruiken. Verder koop ik veel bewuster. Bepaalde winkels vind ik daarom minder interessant, ik kom er wel, maar mét lijstje. Want alles wat er in ons huis komt, moet ook ergens een plekje hebben. Zodoende ben ik ook duurzamer oftewel bewuster gaan leven. 

Tegenwoordig lijkt minimaliseren een 'modebegrip'. Veel mensen zijn er mee bezig. Of het lukt of het mislukt. Met een grijns heb ik dit blog gelezen. En ja het is herkenbaar hoor. Minimaliseren vraagt moed om radicale beslissingen te nemen. Vandaag wil ik mijn verhaal met je delen. Over hoe ik ben begonnen, hoe ik het doe en hoe het nu gaat. '

Bron: www.minimalisereninhetgezin.nl

Ik ben dus een jaar of drie geleden begonnen. Toen ik Gera begon te volgen via Facebook bedacht ik al snel dat er bij ook wel overbodige spullen in huis waren. Ik dacht voorheen meer in de trant van: misschien heb ik het nog eens nodig, het eet geen brood, ik heb ruimte genoeg, zet maar neer. En geloof me: ik was eerste klasse verzamelaar. Ik kon alles gebruiken. Dat heb je met een creatieve geest. En wij hadden een groot huis en veel opbergruimte. Dus zodoende ligt het allemaal niet in de weg. Toch begon ik, want Gera beloofde meer rust, meer tijd (omdat poetsen en opruimen minder moeite kost). En daar was ik wel nieuwsgierig naar. 

En uiteraard kwam ik wat struikelblokken tegen. Ik merk dat dat ook een beetje te maken had met mijn opvoeding en mijn creatieve brein die overal nog een projectje in zag.

* Dingen gooi je niet zomaar weg, wees zuinig op je spullen. 
Inderdaad! Ik ben zuinig op de spullen die voor mij van waarde zijn. Door het minimaliseren ben ik van spullen gaan houden die tientallen jaren meegaan. Maar spullen die voor mij geen waarde meer hebben, daar maak ik iemand anders graag blij mee. 

* Wat doe je met al die spullen dan?
Nou ik gooide niet veel weg. Ik heb heel veel dingen via de plaatselijke weggeefhoek weggegeven. Maar ook dozen vol spullen weggebracht naar de kringloop. 

* De emotionele spullen zijn zo lastig
Dingen met een herinnering zijn lastig om weg te doen. Eerlijk gezegd heb ik ze ook niet meteen weggedaan. Ik borg ze weer op als ik het te lastig vond om ze weg te doen. 

* Mijn familie
Bij veel dingen die ik weg wil doen hoor ik zomaar de stem van mijn moeder in mijn hoofd. Of zegt Leon er iets van. Voor de duidelijkheid: als Leon ergens aangehecht is (dus er waarde in ziet) gaat het niet weg. Ik overleg altijd met hem als de spullen van ons gezamenlijk zijn of van hem. Gelukkig is Leon er makkelijk in, hij vind het heerlijk om minder spullen in huis te hebben.

En eigenlijk is de praktijk hier in huis dat er ieder jaar nog behoorlijk wat spullen weg kunnen. Dingen waar ik vroeger veel waarde aan hechtte vind ik nog steeds lastig om weg te doen. Ik ben dol op lezen, dus 'spaarde' ik vroeger boeken. Toch heb ik al heel wat boeken weggedaan, maar ik heb ze nog niet gemist. Ik heb ze ook stapje voor stapje weggedaan. Momenteel hik ik tegen een stapel cd's aan. In mijn hart weet ik dat ik ze eigenlijk helemaal niet draai. En ik weet ook dat ik ze binnen nu en een jaar weg doe. Ik laat mezelf altijd even 'afscheid nemen'. Hetzelfde had ik bijvoorbeeld ook bij mijn servies, bepaalde dingen gebruikte ik nooit. Die nemen alleen plek in, maar hebben geen nut in mijn huishouden. Dus pas heb ik die dingen dus weggedaan. En dat voelt werkelijk goed. Ik minimaliseer op mijn tempo. 

Je bent vast benieuwd hoe mijn huis eruit ziet. Voorheen had ik echt een beeld van witte muren en de hoognodige dingen. Haha..nee zo ziet ons huis er niet uit. Er staan gewoon gezellige dingen in, maar wel die wij oprecht mooi vinden (ook over 5 jaar nog) Ik zal vast een uitzondering zijn, maar mijn huis stylen is absoluut geen hobby van mij. Ik hou van rust om me heen.  In een doos heb ik wat spullen waarmee ik wat wissel in de seizoenen. Maar dat is dan ook echt een doosje vol. (En soms vergeet ik die dingen zelfs neer te zetten).
Ook mijn kledingkast is geminimaliseerd. En dat is ook erg fijn! Ik kan van bepaalde kledingstukken echt houden, daar hecht ik me erg aan. Ik heb kledingstukken die meer dan 5 jaar oud zijn. Dat zijn dus echt goede aanwinsten geweest. En ja, soms moet ik afscheid nemen van kledingstukken. Want ze zijn soms niet meer te reperaren, verkleurd, zweetvlekken of -luchtjes. Het moeilijke eraan vind ik om mijn kledingkast dan weer aan te vullen (waarschijnlijk herkennen niet alle vrouwen zich hierin ;)) ik wil namelijk alleen maar goede (en het liefst duurzame) aanwinsten. Heb soms bepaalde dingen in mijn hoofd die niet te krijgen zijn. Dus dan komt het voor dat ik wel een hele minimalistische kledingkast heb. 

Met kinderen is minimaliseren wel wat ingewikkelder. Kinderen ontwikkelen, groeien en veranderen en krijgen cadeautjes. Daardoor blijft minimaliseren ook echt een proces. Daarom spit ik ieder jaar al mijn kasten door. Haal er een doekje doorheen en alleen de spullen van waarde gaan er weer in terug. Alles heeft hier een vaste plek, ik weet alles in huis te staan en weet redelijk precies wat we hebben. We hebben geen zolder stampvol. Maar ik weet het, al die babyspullen doe je niet zomaar weg. Dat valt ook onder de emotionele dingen waar ik eerder over schreef. 

En nu ben je vast benieuwd of ik meer rust heb of sneller klaar ben met poetsen. Dat vind ik best lastig te zeggen. Wel vind ik het heel fijn dat ik 'controle' heb over mijn spullen. Dus ik weet wat we hebben en waar alles staat. Ik kom het ieder jaar ook tegen en beslis of het voor ons nog waarde heeft. 
Mijn huis poetst denk ik vrij vlot. Maar ik besteed er nog steeds genoeg tijd aan. Omdat het een proces is merk je het ook niet zo van de één op andere dag. 
Bij minimaliseren hoort ook rust inbouwen in je activiteiten per dag en het leven in eenvoud. Ik moet zeggen dat ik dat nog wel moet leren. Met kinderen kan dat soms knap lastig zijn. 
Toch merk ik dat wij, in vergelijking met anderen in onze omgeving, wel wat minder spullen hebben. 

Ik ben geen extreme minimalist. Minimaliseren is iets persoonlijks. Ik denk dat iedereen daar eigen grenzen in heeft. 

Minimaliseren is een proces. Ik durf zelf steeds extremer te gaan. Soms vind ik het eng. Dan stop ik de spullen in een zak, zet het in de garage neer. Daarna ervaar ik hoe het is om zonder te leven. Maar in 9 van de 10 gevallen gingen de spullen alsnog weg. En dat geeft een heel goed gevoel! 

Ik heb het boek Opgeruimd! van Marie Kondo gelezen over minimaliseren, het boek Op orde! van Gera en haar site. Persoonlijk ben ik fan van de laatste. Haar manier van minimaliseren past bij mij. Maar zoals ik al schreef, het is iets persoonlijks, dus minimaliseer ik op mijn eigen manier met de adviezen van Gera in mijn achterhoofd. 

Immanuël, our God is with us

Dit lied, Immanuël, our God is with us, hoorde ik afgelopen tijd, het raakte me. Daarom wil ik het op Kerstavond met jullie delen.

Het filmpje is Engels ondertiteld.  

Ik heb het proberen te vertalen, maar vind het nog vrij lastig. Soms kan de Engelse taal een bepaalde boodschap dichterbij mijn hart brengen dan de Nederlandse, ik vind dat dan erg lastig om te vertalen.  Mocht de vertaling beter kunnen, help me alsjeblieft door een reactie te plaatsen. Trouwens, heel veel zinnen zijn afgeleid uit de Bijbel, ik heb de vindplaatsen van de teksten erbij gezet.

Een teken word gegeven: een maagd zal zwanger worden
Een mens baart een baby, een onverminderde godheid
De glorie van de landen, een licht om te zien voor iedereen
De hoop voor iedereen die Zijn warme realiteit wil omhelzen
(Jesaja 7: 14, Lukas 2: 32)

Refrein:
Immanuël, onze God is met ons
En als God voor ons is, wie zal tegen ons zijn
Onze God is met ons
Immanuël

(Romeinen 8: 31)

Voor iedereen die leeft in de schaduw van de dood
Is een glorieus licht aangebroken
Voor iedereen die struikelt in de duisternis
Zie! Uw licht is gekomen
(Jesaja 9:1, Lukas 1: 79)

(Refrein)

Wat is je antwoord? Wil je de roep horen?
Hij die Zijn Zoon niet wou sparen, gaf Hem over voor ons
Op aarde is er geen kracht, er is geen diepte of hoogte,
dat ons zou kunnen scheiden van de liefde van God in Christus
(Romeinen 8: 38+39)

(Refrein 2x)

Ik wens jullie allemaal gezegende Kerstdagen!

Kijktip (4): Camp

Leon en ik kijken heel graag samen films. We kunnen allebei erg genieten van een goede film. Daarom hebben we onszelf in de wintermaanden getrakteerd op een abonnement op New Faith Network. 

Eerder schreef ik over de film The Blind Side.  En over het feit dat er zo weinig films zijn met het thema pleegzorg. Nou, we hebben er weer eentje gevonden. Hij is prachtig! Ik schat zomaar in dat we deze film wel twee keer gaan kijken (en dat gebeurd zelden, dus alleen bij hele goede films). 

We keken de film Camp. Ik ga natuurlijk niet alles verklappen, maar wel een beetje in grote lijnen het verhaal. De film is duidelijk Amerikaans en dat merk je ook wel in het kijken. Verder is de film wel gebaseerd op ervaringen.  Uit zakelijke overwegingen geeft Ken zich op om een kinderkamp voor pleegkinderen te leiden. Hij wordt gekoppeld aan Eli. Eli is een kind met een heel heftig verleden. En dat is ook duidelijk te merken aan zijn gedrag. Ken interesseert zich maar voor de helft in Eli en de andere kinderen. Hij overtreedt kampregels en houdt zich niet aan afspraken. Ondertussen test Eli uit of Ken werkelijk betrouwbaar is en doet wat hij zegt. Voor zowel Eli als Ken is dit kamp verrijkend. 

Het is een film met heel veel interessante aspecten: 
- Eli en zijn gedrag en verleden. Qua gedrag is het echt herkenbaar. 
- Ken, die zich mooier voordoet dan hij zich voelt. Maar ook zijn worsteling met het geloof. 
- Begeleiders, wat ze doen voor de kinderen. Wat dit met de kinderen doet maar ook wat het met hen doet. 

Eén punt vind ik jammer van zo'n film en daar zijn ze vooral in Amerika erg goed in. 'Red een kind!'. En eerlijk gezegd heb ik ook wel eens zo'n beeld gehad. Laat ik voorop stellen dat het heel goed is om een kind te helpen door het aandacht en liefde te geven. Maar in een film wordt het vaak heel makkelijk geschetst, terwijl in de praktijk een kind talloze keren terugvalt in zijn oude gedrag. Een beschadigd kind is niet zomaar te herstellen met een pleister op de wond, de littekens zitten vaak heel diep. 

Na het kijken van een film kreeg ik ook heel veel zin om op zo'n 'camp' te gaan als begeleider. Gelukkig hebben kinderen in Nederland vaak een pleeggezin waar ze alle liefde en aandacht krijgen die ze nodig hebben om te ontwikkelen. 

De trailer bekijk je hier:

Wil je de film ook kijken? Hier vind je hem op New Faith Network. 

Budgettip: besparen op postzegels

Zomaar weer eens een berichtje op dinsdag. 

Dit keer met een budgettip. En eerlijk gezegd is deze niet van mezelf, maar kwam ik 'm ook op internet tegen. 

Op de één of andere manier hou ik van post. Ik vind het heerlijk als er onverwachts een lief kaartje bij de post zit. En ik verstuur ook regelmatig kaartjes naar mensen die wel een hart onder de riem kunnen gebruiken. Of naar oma die verder weg woont. Of een beterschapkaartje voor iemand uit de gemeente die ziek is. Of christenen die het erg zwaar hebben. 

Maar postzegels worden steeds duurder. In 2020 worden ze nogmaals duurder. Zo wordt het best een dure hobby om post te versturen. 

Op de site www.postzegelsmetkorting.nl  kun je goedkoop aan postzegels kopen. Ik heb het eens geprobeerd. Ik bestelde 's middags de postzegels en binnen 24 uur had ik ze dan keurig netjes verpakt binnen. 

Wat bespaar je hiermee? 
Momenteel kost een postzegels €0,87, een velletje van 10 dus €8,70.
Via die site kost een velletje met 10 postzegels nu €7,85. 
Je bespaard per velletje €0,85. Ik bestelde meteen 50 postzegels dus bespaarde ik €4,25. 
Volgende maand betaal je trouwens €9,10 voor een velletje postzegels bij PostNL. Door deze maand nog even flink in te slaan bespaarde ik nog €2,00. En ik hoefde er niet eens de deur voor uit (verzendkosten zijn gratis). 

Er zijn overigens allerlei verschillende postzegels verkrijgbaar. Zo bestelde ik er ook mijn decemberzegels. 

Winterklus: huishoudschema opstellen

Hier ben ik weer met een winterklus! Ik zit ondertussen ook niet stil trouwens, dus hoogtijd om jullie mee te nemen naar de volgende winterklus. 

Het afgelopen jaar was ietwat chaotisch. Als ik nu terugkijk op het afgelopen jaar is het voor mij meer een soort overleven geweest. Een kindje erbij en wat taken extra. Ik snak naar routine. Nu ik in 'winterrust' ben heb ik alle tijd om na te denken hoe ik het ga aanpakken. 

Voordat ik verder ga; iedere vrouw heeft bepaald beeld bij 'het ideale huishouden'. En dat is prima. Hieronder beschrijf ik wat voor mij fijn zou voelen en wat daarbij mijn plan is. Mocht je je er totaal niet in herkennen; prima. Mocht je je wat aan mijn in ideeën hebben; dan is dat fijn. 

Qua huishouden geeft het mij heel veel rust als alles schoon en opgeruimd is. Of misschien moet ik het anders zeggen: het geeft mij rust als ik rond kom met poetsen. Ik kan er onrust door ervaren als ik weet dat ik die week de kamer niet heb gestoft. Wellicht zal een andere moeder hier hard om lachen (en ik wou dat ik dat ook kon). Ik wil graag alle zones in ons huis waar geleefd wordt iedere week gepoetst hebben. Natuurlijk komt aan het huishouden nooit een eind, stof dwarrelt achter je rug weer net zo hard neer en ook de wasmand vult zich vanzelf. Maar dat kan ik dan ook rustig laten liggen tot volgende week. 

Verder heb ik ook het idee dat ik heel veel met 'het huishouden' bezig ben. De kinderen komen tussendoor. En tijd voor mezelf schiet er overdag helemaal bij in. Dus wat meer tijd voor leuke dingen en een wat relaxtere moeder. 

Een oplossing voor mijn idee vond ik eigenlijk in het boek 'Een echtgenote naar Gods hart'. Zij schrijft: maak een plan voor wekelijkse, maandelijkse, driemaandelijkse, halfjaarlijkse en jaarlijkse karweitjes. Hiermee ben ik aan de slag gegaan. De wekelijkse zit in mijn hoofd (of eigenlijk in mijn planning die ik iedere week maak). In mijn hoofd ben ik alle ruimtes langs gegaan en heb ik de dingen opgeschreven die zo nu en dan een extra beurtje nodig hebben. Denk bij de keuken aan: ramen, oven, afzuigkap, vriezer, koelkast, voorraadkast etc. Toen ik de lijst compleet had heb ik de maandelijkse klusjes donkergrijs gemaakt, de driemaandelijkse middengrijs, de halfjaarlijkse lichtgrijs en de jaarlijkse wit. Erachter heb ik 12 vakjes gemaakt, voor iedere maand eentje, daarin kan ik afvinken wat ik heb gedaan. Mochten jullie interesse hebben om een format van deze lijst te hebben, laat het hieronder in de reacties even weten. Met zo'n lijst én mijn wekelijkse planning creeër ik in ieder geval overzicht. 

Zo ziet dat er ongeveer uit...

Verder betrap ik mezelf er heel vaak op dat ik niet doorwerk, en dat de badkamer poetsen een uur duurt in plaats van een half uur. En dat gaat dan meer in de vorm van: o ja, schuursponsje vergeten. Terug naar de keuken. O, kijken of ik reactie heb gekregen op mijn appje. Nou en als je dat ding eenmaal in je handen hebt dan zijn 5 minuten niks. Wat een tijdslurper! En het begint onschuldig met 'even kijken' of 'even muziekje opzoeken'. Ik denk dat een timer mij best zou helpen. Die gaan we dus ook inzetten. Al vind ik deze trouwens lastig als mijn kinderen aanwezig zijn en zo nu en dan je hulp of aandacht nodig hebben. Maar in de tijd dat Niek slaapt en Sam naar school is lukt dat best!

Afgelopen tijd heb ik ook gewerkt met routine. Routine klinkt heel saai, maar is ideaal als je graag tijd wil besparen. Ik wil er binnenkort een apart blogartikel over schrijven. Ik weet dat Flylady hier ook mee werkt, iemand ervaring hiermee? Heb er over gelezen maar twijfelde erg of deze methode wel bij mij paste. 

Nu ik mijn lijst met huishoudelijke klusjes weer eens doorlees twijfel ik over sommige dingen weer. Misschien ben ik te perfectionistisch bezig. Maar laten we 't zo stellen: ik ga dit gewoon een jaar proberen. Kom ik er na een maand achter dat het niet werkt, dan verander ik mijn lijstje weer. 

Weer een winterklus afstrepen..

Aardappeltjes uit de oven

Vandaag deel ik één van onze favoriete recepten. Komt bijna iedere week op tafel. Makkelijk om te maken; de oven doet het meeste werk. 

Aantal dingen vooraf:
- Neem de maten niet al te serieus. Ik vond het erg lastig om te bepalen hoeveel olijfolie, kruiden en zout ik gebruik. Ik doe het echt op gevoel. Experimenteer zelf voor het beste resultaat!
- Mocht je een oven hebben met hete lucht functie hebben dan heeft dit de absolute voorkeur. Maakt de aardappeltjes echt krokanter en ze zijn sneller gaar. 
- Qua aardappels gebruik ik altijd frietaardappelen. Van die grote bonken. Vooral als ze al wat oud en verrimpeld zijn, zijn ze uit de oven heerlijk!

Ingrediënten:
- ongeveer 800 gram aardappelen

- 1 eetlepel paprikapoeder
- 1 eetlepel oregano
- zout naar smaak
- 3 eetlepels olijfolie
- 2 eetlepels bloem

Werkwijze:
1. Schil de aardappels, snij ze in blokjes, was ze en dep ze droog met een theedoek.
2. Verwarm de oven voor op 200 graden (hetelucht, heeft de voorkeur) of 210 graden voor een elektrische oven (boven- en onderwarmte)
3. Doe de aardappelblokjes in een grote schaal en giet er wat olijfolie over en meng door de aardappelblokjes heen. 
4. Daarna de paprikapoeder, oregano en zout en meng de boel weer door elkaar
5. Tenslotte strooi je er wat bloem overheen (dit kun je op zich ook weg laten, maar geeft een extra knapperig resultaat) en roer het geheel voor de laatste keer goed door. 
6. Verspreid de aardappelblokjes over de bakplaat (met voorkeur zonder bakpapier!) en zorg dat ze niet te veel tegen elkaar aanliggen. 
7. Ze hebben ongeveer 30-45 minuten oventijd nodig. Tussendoor een keertje omhusselen. 
8. Eet smakelijk!

Voor ze de oven ingaan

En krokant er weer uit!