Een jaar of drie terug kwam ik via Facebook bij de pagina 'Op orde' terecht. Gera is het gezicht achter deze pagina. Wat ze schreef vond ik interessant, dus ik ging haar volgen. En ik raakte besmet. Dus zo verdwenen hier ook de eerste spullen uit ons huis.
Minimaliseren is voor mij meer dan opruimen. Ik doe de spullen weg die we niet meer nodig hebben of gebruiken. Verder koop ik veel bewuster. Bepaalde winkels vind ik daarom minder interessant, ik kom er wel, maar mét lijstje. Want alles wat er in ons huis komt, moet ook ergens een plekje hebben. Zodoende ben ik ook duurzamer oftewel bewuster gaan leven.
Tegenwoordig lijkt minimaliseren een 'modebegrip'. Veel mensen zijn er mee bezig. Of het lukt of het mislukt. Met een grijns heb ik dit blog gelezen. En ja het is herkenbaar hoor. Minimaliseren vraagt moed om radicale beslissingen te nemen. Vandaag wil ik mijn verhaal met je delen. Over hoe ik ben begonnen, hoe ik het doe en hoe het nu gaat. '
 |
| Bron: www.minimalisereninhetgezin.nl |
En uiteraard kwam ik wat struikelblokken tegen. Ik merk dat dat ook een beetje te maken had met mijn opvoeding en mijn creatieve brein die overal nog een projectje in zag.
* Dingen gooi je niet zomaar weg, wees zuinig op je spullen.
Inderdaad! Ik ben zuinig op de spullen die voor mij van waarde zijn. Door het minimaliseren ben ik van spullen gaan houden die tientallen jaren meegaan. Maar spullen die voor mij geen waarde meer hebben, daar maak ik iemand anders graag blij mee.
* Wat doe je met al die spullen dan?
Nou ik gooide niet veel weg. Ik heb heel veel dingen via de plaatselijke weggeefhoek weggegeven. Maar ook dozen vol spullen weggebracht naar de kringloop.
* De emotionele spullen zijn zo lastig
Dingen met een herinnering zijn lastig om weg te doen. Eerlijk gezegd heb ik ze ook niet meteen weggedaan. Ik borg ze weer op als ik het te lastig vond om ze weg te doen.
* Mijn familie
Bij veel dingen die ik weg wil doen hoor ik zomaar de stem van mijn moeder in mijn hoofd. Of zegt Leon er iets van. Voor de duidelijkheid: als Leon ergens aangehecht is (dus er waarde in ziet) gaat het niet weg. Ik overleg altijd met hem als de spullen van ons gezamenlijk zijn of van hem. Gelukkig is Leon er makkelijk in, hij vind het heerlijk om minder spullen in huis te hebben.
En eigenlijk is de praktijk hier in huis dat er ieder jaar nog behoorlijk wat spullen weg kunnen. Dingen waar ik vroeger veel waarde aan hechtte vind ik nog steeds lastig om weg te doen. Ik ben dol op lezen, dus 'spaarde' ik vroeger boeken. Toch heb ik al heel wat boeken weggedaan, maar ik heb ze nog niet gemist. Ik heb ze ook stapje voor stapje weggedaan. Momenteel hik ik tegen een stapel cd's aan. In mijn hart weet ik dat ik ze eigenlijk helemaal niet draai. En ik weet ook dat ik ze binnen nu en een jaar weg doe. Ik laat mezelf altijd even 'afscheid nemen'. Hetzelfde had ik bijvoorbeeld ook bij mijn servies, bepaalde dingen gebruikte ik nooit. Die nemen alleen plek in, maar hebben geen nut in mijn huishouden. Dus pas heb ik die dingen dus weggedaan. En dat voelt werkelijk goed. Ik minimaliseer op mijn tempo.
Je bent vast benieuwd hoe mijn huis eruit ziet. Voorheen had ik echt een beeld van witte muren en de hoognodige dingen. Haha..nee zo ziet ons huis er niet uit. Er staan gewoon gezellige dingen in, maar wel die wij oprecht mooi vinden (ook over 5 jaar nog) Ik zal vast een uitzondering zijn, maar mijn huis stylen is absoluut geen hobby van mij. Ik hou van rust om me heen. In een doos heb ik wat spullen waarmee ik wat wissel in de seizoenen. Maar dat is dan ook echt een doosje vol. (En soms vergeet ik die dingen zelfs neer te zetten).
Ook mijn kledingkast is geminimaliseerd. En dat is ook erg fijn! Ik kan van bepaalde kledingstukken echt houden, daar hecht ik me erg aan. Ik heb kledingstukken die meer dan 5 jaar oud zijn. Dat zijn dus echt goede aanwinsten geweest. En ja, soms moet ik afscheid nemen van kledingstukken. Want ze zijn soms niet meer te reperaren, verkleurd, zweetvlekken of -luchtjes. Het moeilijke eraan vind ik om mijn kledingkast dan weer aan te vullen (waarschijnlijk herkennen niet alle vrouwen zich hierin ;)) ik wil namelijk alleen maar goede (en het liefst duurzame) aanwinsten. Heb soms bepaalde dingen in mijn hoofd die niet te krijgen zijn. Dus dan komt het voor dat ik wel een hele minimalistische kledingkast heb.
Met kinderen is minimaliseren wel wat ingewikkelder. Kinderen ontwikkelen, groeien en veranderen en krijgen cadeautjes. Daardoor blijft minimaliseren ook echt een proces. Daarom spit ik ieder jaar al mijn kasten door. Haal er een doekje doorheen en alleen de spullen van waarde gaan er weer in terug. Alles heeft hier een vaste plek, ik weet alles in huis te staan en weet redelijk precies wat we hebben. We hebben geen zolder stampvol. Maar ik weet het, al die babyspullen doe je niet zomaar weg. Dat valt ook onder de emotionele dingen waar ik eerder over schreef.
En nu ben je vast benieuwd of ik meer rust heb of sneller klaar ben met poetsen. Dat vind ik best lastig te zeggen. Wel vind ik het heel fijn dat ik 'controle' heb over mijn spullen. Dus ik weet wat we hebben en waar alles staat. Ik kom het ieder jaar ook tegen en beslis of het voor ons nog waarde heeft.
Mijn huis poetst denk ik vrij vlot. Maar ik besteed er nog steeds genoeg tijd aan. Omdat het een proces is merk je het ook niet zo van de één op andere dag.
Bij minimaliseren hoort ook rust inbouwen in je activiteiten per dag en het leven in eenvoud. Ik moet zeggen dat ik dat nog wel moet leren. Met kinderen kan dat soms knap lastig zijn.
Toch merk ik dat wij, in vergelijking met anderen in onze omgeving, wel wat minder spullen hebben.
Ik ben geen extreme minimalist. Minimaliseren is iets persoonlijks. Ik denk dat iedereen daar eigen grenzen in heeft.
Minimaliseren is een proces. Ik durf zelf steeds extremer te gaan. Soms vind ik het eng. Dan stop ik de spullen in een zak, zet het in de garage neer. Daarna ervaar ik hoe het is om zonder te leven. Maar in 9 van de 10 gevallen gingen de spullen alsnog weg. En dat geeft een heel goed gevoel!
Ik heb het boek Opgeruimd! van Marie Kondo gelezen over minimaliseren, het boek Op orde! van Gera en haar site. Persoonlijk ben ik fan van de laatste. Haar manier van minimaliseren past bij mij. Maar zoals ik al schreef, het is iets persoonlijks, dus minimaliseer ik op mijn eigen manier met de adviezen van Gera in mijn achterhoofd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten