Hoofd boven water (4)

 Dit zijn de laatste stukje die ik op Instagram postte van de serie 'hoofd boven water'. 

 

 

- Dankbaar - 

Wie had ooit gedacht dat we weer zo lang in lockdown zouden zitten? Ik merkte dat het eind vorig week op ging breken. Als ik oppervlakkig denk en om me heen kijk zie ik zoveel negatiefs. Maar ook de onzekerheid over de periode waar we inzitten. De wereld die ondertussen steeds gekker lijkt te worden. De zorgen die ik heb omtrent kinderen die geen goede thuissituatie hebben. Of moeders die op hun tenen lopen. Daarvan word ik corona-moe. Hoewel we het als gezin best rooien.  We hebben het goed met z'n viertjes. Al is therapie best een aanslag op mijn mentale gesteldheid (en die van Sam). 

Wat mij helpt als ik er doorheen zit is focussen op het positieve. Ik denk namelijk dat God dat ook van ons vraagt (1 Thess 5:18). En zoals Elizabeth Elliot schreef: bij het uitspreken van je dankbaarheid aan God erken je ook dat je afhankelijk bent van Hem. Het helpt mij om letterlijk dankpunten op te schrijven. En dat niet op het moment dat ik me dankbaar, tevreden en blij voel. Maar juist op het moment dat ik ze even niet in beeld heb en ik alles in grijs- of zwarttinten zie. Het helpt mij om het leven in perspectief te zien. En dan te realiseren dat je wel tienduizend redenen hebt tot dankbaarheid. 

Iemand die me hier vaak aan herinnert is Priscilla Docter. Zij is daar ook heel bewust mee bezig. Ik vul zo af en toe haar template in (te vinden via Instragram bij haar hoogtepunten). Komende week zal ik ze regelmatig delen via Instagram. Mooie stok achter de deur in mijn 'hormonsterweekje'. 

Als laatste een tip voor als je je wil verdiepen in het thema dankbaarheid. Het boek: Duizendmaal Dank van Ann Voskamp is een aanrader!

- Skip het nieuws - 

Weet je wat ik skip? Het nieuws! Ik lees serieus zelden nieuws. Een enkele keer als het wat spannend wordt bijvoorbeeld rond een persconferentie. Dan kijk ik rond een uur of 8 even op internet wat de uitslag geworden is. 

Laatst sprak ik daar iemand over. Ze vroeg of ik me er niet schuldig over voelde. En ik durf daar volmondig nee op te zeggen. Het nieuws is negen van de tien keer aardig negatief. Nieuws kan bij mij, onbewust, lang in mijn hoofd blijven hangen. En ontneemt mij onbewust positieve energie. Dus skip ik het nieuws. Uit zelfbehoud. Maar stel je gerust... ik krijg écht wel iets van het nieuws mee. Via mijn man. Via social media. Via anderen die ik spreek of app. De hoogtepunten krijg ik altijd mee. Zo weet ik ook dat Sam volgende week weer naar school mag. 

Naast het nieuws ben ik ook wat op dieet gegaan wat betreft social media. Ik merkte namelijk aan mezelf dat ik veel meer op social media ging kijken als ik minder lekker in m'n vel zit. En het werkte verslavend. Het werd een gewoonte. Die tijd kan ik dus beter en anders gebruiken. Ik lees bijvoorbeeld vaker een boek. Ik probeer de tijd op social media te beperken. En die tijd juist in te vullen met dingen die me positieve energie geven. Want social media staat vol met mooie plaatjes maar óók bomvol meningen van anderen. En ik word daar zo moe van. 

Ik hoop je overigens nog steeds te inspireren en te bemoedigen via Instagram. Want dat geeft me positieve energie. Die verloren tijd dat ik zit te scrollen op mijn mobiel probeer ik te beperken. 

Ik ben nu, heel passend, het boek: Digitaal Minimalisme aan het lezen.