Zoals klei...

Sam houdt enorm van muziek. In de auto wil hij altijd een CD aan. En dan droomt hij weg. Tot hij op een gegeven moment de hele cd uit zijn hoofd kent en er altijd één nummer favoriet is. En die zingt of neuriet hij mee. En het maakt niet uit of ik een CD met het orkest van Jan Mulder op heb, een cd met alleen klassieke nummers of een kinderkoor. Sam vindt het allemaal goed. 

 

Vandaag heeft hij zijn favoriete nummer van de CD uitgekozen. Uit volle borst zingt hij mee:

 
Zoals klei in de hand van de pottenbakker
Zo ben jij in Mijn hand, zegt de Heer
Zoals klei in de hand van de pottenbakker
Zo maak Ik jou een vat tot Mijn eer

 

 

En onbewust bemoedigd me dat zo enorm. We hebben zorgen om Sam. Thuis gaat het aardig goed met hem. Maar op school wil het eigenlijk helemaal niet. Het afgelopen schooljaar was er voor mij eentje met veel zorgen. En dan ben ik nog zo'n type die dat moeilijk los kan laten. Of misschien is dat de moeder-tijger in me, die vecht en vecht. Urenlange gesprekken gevoerd. Op een gegeven moment zat ik er zo doorheen dat manlief de gesprekken ging voeren. Maar op dit moment heb ik dit weer opgepakt. En eerlijk gezegd...ik ben moe gevochten. 

Maar God kneedt mij en kneedt mij. Precies zoals ik zijn moet. Tot Zijn eer. En het doet pijn een diepe doffe pijn. 

Ken je dat gevoel? Dat je weet wat de beste keuze is, maar je wilt hem niet maken? Dat gevoel heb ik. We moeten gaan beslissen voor Sam, voor z'n toekomst. Welke school zou het beste zijn voor Sam? Diep in mijn hart weet ik het. Maar ik wil niet. Ik wil niet omdat het de moeilijkste optie is. Voor ons, voor Sam. Hoe moeilijk zal het voor Sam zijn? Zal hij huilen, stampen, boos zijn? Zal hij weken van slag zijn? 

'Mama, wil je dit nummer nog eens doen? Het is mijn lievelings!'

Lieve, lieve Sam. Je weet niet wat je te wachten staat (of nou...ik heb het idee dat je het onbewust aanvoelt). Je hebt al zoveel in je jonge leven meegemaakt. Je ontmoet zoveel onbegrip in de wereld, zoveel mensen begrijpen je niet. Hoeveel zul je nog mee maken? 

 

Kneed mij, Here God
Ook als het soms wel eens pijn doet
Kneed mij, Here God
U weet precies hoe ik zijn moet
 

Ik weet het. Ook hier komen we weer sterker doorheen. Want God weet precies hoe we moeten zijn. God heeft een plan, ook voor onze Sam. God weet precies hoe Sam moet zijn. Mijn kind zingt dit vol vertrouwen. Met trillende stem zing ik mee. Ik hoop niet dat hij het hoort.

Ondertussen hebben we de stap gemaakt. Sam gaat van school wisselen. Een school ver weg. Een school waar ik hem niet kan halen of brengen. Ik kan niet wachten om Sam straks de zien groeien en bloeien. Precies hoe hij zijn moet...