dinsdag 4 september 2018

Wat een wonder...

Voor dat ik van start ga schrijf ik maar meteen dat ik het lastig vind om dit blogartikel te schrijven. 
Ten eerste omdat het lastig is om mijn gedachten, gevoelens, emoties in woorden uit te drukken, soms zijn daar gewoon geen woorden voor. 
Ten tweede omdat ik weet dat dit bericht bij sommige mensen een gevoelige plek kan raken. Dat probeer ik altijd te vermijden, maar dat lukt niet altijd. 

Ik ben zwanger...
Ja en je leest het goed. 


... een paar maanden terug een slechte uitslag over de zaadkwaliteit

... een paar maanden terug een eierstok weggehaald

... met getob rondom mijn gezondheid het afgelopen jaar

... zonder dat we er mee bezig waren

... zonder dat we in een medisch traject zaten.

... met een voorbereiding op een tweede pleegkind. 

En helemaal niks stond God in de weg om een klein mensje te laten groeien in mijn buik. 

Wat onmogelijk is bij mensen (minder dan 1% kans op een spontane zwangerschap) is mogelijk bij God. 

Woorden te kort voor dit enorme grote en tegelijk ini-mini wonder. 

Vol verwondering zijn wij stil. 

6 opmerkingen:

  1. Kippenvel! Zo gegund en zo welkom in jullie gezin! Van harte gefeliciteerd! Gun jezelf de tijd om het te laten landen, het is ook noet even een verandering. GOD is groot en goed, al zijn Zijn wegen soms niet te begrijpen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel voor je lieve reactie! Het is inderdaad best een schok, al zijn we er ook ontzettend blij mee.

      Verwijderen
  2. O wat een mooi nieuws! Van harte gefeliciteerd!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oh wow! Gefeliciteerd wat fantastisch! God is groot.

    BeantwoordenVerwijderen