Sam wordt grote broer!

Sam wordt grote broer! Wij zijn er helemaal blij mee. Onze wens was om Sam niet zonder broertje of zusje op te laten groeien. Hoewel we nooit gedroomd hadden dat onze wens op deze manier in vervulling zou komen (dat lees je hier). Maar hoe vind Sam het? En hoe hebben we het hem verteld? En hoe gaan we hem verder voorbereiden op de komst van de baby?

De eerste weken was ik totaal niet lekker. Dat kon je hier lezen. En op de één of andere manier had Sam dat door. Hij heeft soms speciale voelsprieten om iets aan te voelen en zeker als het mij betreft. Zijn gedrag liep de spuigaten uit en uiteindelijk hebben we besloten om het hem te vertellen zodat hij hopelijk wat meer rust zou hebben. Nadat we de termijnecho hebben gehad vertellen we Sam dat hij grote broer word. We doen dit aan de hand van het boekje: Bobbi wordt grote broer. 

Sam keek vol ongeloof naar mijn buik. En wilde aan mijn blote buik zitten, kijken en voelen. Dit heeft hij ongeveer een week gedaan. En ja, hij had ook een baby in zijn buik en papa ook. Het boekje van Bobbi moesten we minimaal 3x per dag voorlezen en dat hebben we ook trouw gedaan :). 

Verder praat ik heel bewust vaak over de baby. Ik betrek hem overal bij. Ook bij het inrichten van het kamertje. Ik vertel hem wat ik eraan heb veranderd of heb gekocht. En vol belangstelling bekijkt hij alles. 

Ik las pas een boek over borstvoeding en dat lezen we dan ook samen. Hij bekijkt alle plaatjes. En ik vertel hem ook dat de baby, waarschijnlijk, ook bij mij gaat drinken. Dat de baby niet aan tafel mee kan eten. 

In de bibliotheek heb ik ook veel boeken opgezocht omtrent zwangerschap en baby's. Onderstaande prentenboeken vond ik erg geschikt:

Bij dit boek komt het aan de orde dat mama naar het ziekenhuis moet
en dat oma voor Milan zorgt. Dit stukje heb ik ook gebruikt als voorbereiding
voor Sam op de bevalling. Het lastige is dat dit op een onverwachts moment
gaat komen en ik hem daar niet goed op kan voorbereiden. 

Dit boek legt heel erg de nadruk op de spulletjes die de baby nodig heeft. Eerst speelt Kas
daarmee, maar later moet hij die afstaan aan de baby. Ook is er aandacht voor jaloezie en boosheid.
Het leren delen van aandacht. 

Voorbereiding op wat de baby allemaal kan en wat je 'taak' als
grote broer is. 

Verder vertel ik ook wat de baby allemaal wel kan (niet zoveel dus...) en wat de baby nog moet leren. Zodat hij niet het beeld krijgt van een speelmaatje, want dan valt het nogal vies tegen. Ook leg ik bewust de nadruk erop dat hij mag helpen met het verzorgen van de baby, maar dat hij het niet alleen mag doen. 

Alle zwangerschapsboxen hebben we samen uitgepakt. Zijn knuffelbeer heeft luier maat 1 om gekregen. Hij moest een uur oefenen en toen kon hij het redelijk zelf. 

Tegen de tijd dat de baby ongeveer geboren gaat worden gaan we samen een knuffel kopen voor de baby (net zoals Bobbi). 

Hij is een keertje mee geweest naar de verloskundige. Zodat hij ook de boenke-boenk kon horen. De baby voelt hij niet bewegen (hoewel die regelmatig beweegt zodra Sam bij mij op schoot kruipt) en hij heeft ook geen geduld om met zijn hand op mijn buik te voelen tot hij de baby voelt. 

Een half jaar duurt lang voor een peuter. Daarom hebben we allemaal mijlpalen bedacht die zouden passeren voor de baby komt. Eerst ben jij jarig, en dan is het Kerstfeest en dan... We merken dat dit heel goed helpt bij hem. Hij vraagt nooit wanneer de baby nu eindelijk eens komt. 

Zoals je leest heeft Sam de theorie aardig onder de knie. De praktijk zal weerbarstiger zijn verwacht ik. Ieder kind vind het moeilijk om (aandacht) te delen. Voor een pleegkind kunnen er ook gevoelens vanuit het verleden omhoog komen die hij niet kan vertellen of uiten. We verwachten wel dat Sam behoorlijk gaat reageren als de baby er eenmaal is en het dus voor ons een pittige tijd zal worden.