Het leek me leuk om de vragen voor jullie te beantwoorden. Natuurlijk ben ik al een keertje (pleeg)mama, maar omdat ik nu op een natuurlijke manier mama van een bloedeigen kindje mag worden is alles anders.
Had je al langer een zwangerschapswens voordat je zwanger werd?
JA! Ik heb heel mijn leven al moeder willen worden. En het was een hele grote teleurstelling toen het bleek dat de kans op een biologisch kindje minimaal was. Nadat we het een plekje hadden gegeven hebben we besloten om voor een pleegkindje te gaan zorgen. Sam is ondertussen alweer ruim 2.5 jaar bij ons. Na nog een aantal tegenvallende medische uitslagen rondom onze vruchtbaarheid, was de hoop op een biologisch kindje nog kleiner geworden. Terwijl het in de medische wereld nauwelijks meer zou kunnen, was het Gods tijd. De verrassing enorm toen we op aller onverwachts zwanger bleken te zijn!
Had je van tevoren verwachtingen over je zwangerschap?
Ja hoor, ik was er al zo vaak mee bezig geweest dat ik er wel een bepaald beeld bij zou hebben. Maar die verwachtingen kloppen niet echt. Ik vind het wel zwaarder dan verwacht. Lichamelijk vergt het best heel wat van mij. En psychisch was het ook een hele omschakeling. (lees dit blogartikel)
Wat ging er door je heen toen je een positieve zwangerschapstest in handen kreeg?
Ongeloof, pure ongeloof. We negeerden het gewoon. En ik durfde het gewoon niet te geloven. Nadat de arts het bevestigde durfden we het heel langzaam toe te laten. (lees dit blogartikel) En dit heeft weken geduurd. We hadden echt 9 maanden zwangerschap nodig om er naar toe te leven.
Had je een voorkeur voor een zoon of dochter?
Nee totaal niet! Al heb ik wel een sterk voorgevoel. Het is en blijft een verrassing tot na de geboorte. Een jongen is praktisch omdat we al een jongen hebben. Een meisje...sja eentje van het andere soort, lijkt me ook weer leuk.
Had je van tevoren al duidelijk welke babyspulletjes je wilde hebben? Wat heb je daarvan uiteindelijk gekocht?
We hadden al veel in huis omdat we ons voorbereid hadden op een pleegkind (Sam). Dus meubeltjes enzovoorts hoefden we niet meer aan te schaffen. We hebben veel gekregen en daar ben ik ook erg blij mee.
Wat ik wel graag wilde is een wieg (die lenen we), een co-sleeper (tweede hands gekocht), draagzak (ook tweedehands gekocht) en een Tripp Trapp newborn (tweedehands gekocht).
Hoe vind je het om een steeds dikkere buik te krijgen?
Toen ik de eerste kilo's eraan zag komen moest ik even slikken. Het voelde niet goed. Even een drempeltje over. Toen het echt een babybuik werd vond ik het steeds leuker. Rond de 20 weken had ik echt een leuk buikje die nog niet in de weg zat. Maar mijn belly groeide aardig door en dat gaat in de weg zitten. Ik moet er ook aan wel aan wennen dat ik echt een blikvanger bent. Mensen kunnen er niet meer omheen en zelfs met officiële afspraken zeggen mensen er iets van. Voor m'n gevoel ben ik soms eerst een zwangere vrouw en dan pas Rianne. Maar verder is het natuurlijk prachtig dat je een kindje mag dragen, dus ja ik kan er ook echt van genieten.
Had/heb je twijfels en onzekerheden tijdens deze zwangerschap?
Ja hoor. Niet vaak, maar soms sloeg de twijfel me om het hart. Waarschijnlijk met bijwerking van hormonen. Het moederschap is niet nieuw voor me, maar het hele zwanger zijn en bevallen wel, daarover was ik wel onzeker. Vooral ook in combinatie dat we moesten wennen om van ongewenst kinderloosheid naar zwangerschap te gaan.
Doe je iets om je voor te bereiden op de bevalling?
Ik heb een boek gelezen over borstvoeding en bevalling. En twee avonden daarover bijgewoond die georganiseerd werd door de verloskundigepraktijk.
Waar kijk je heel erg naar uit als je baby er straks is?
Ik verlang er heel erg naar om het vast te houden, zodat ik eindelijk ten volle kan realiseren dat het geen droom is. Verder ben ik benieuwd op wie het lijkt (dat is dus ook heel nieuw voor ons! Want Sam lijkt niet op ons) en naar het karakter. En natuurlijk zijn we ook benieuwd of het een jongen of meisje is.
Valt de zwangerschap je tot nu toe mee of tegen?
Ik dacht dat zwanger zijn iets was wat 'je er naast doet'. Maar dat was het totaal niet. Het beheerst behoorlijk je leven. Al kan dat natuurlijk ook leuk zijn. Maar heb echt geleerd om naar mijn lichaam te luisteren en het te doen met minder energie. De zwangerschap is vooral anders dan ik had verwacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten