10 herkenbare situaties voor moeders (met kleintjes)

Ondertussen ben ik het leven met twee kleintjes al wel gewend. Vandaag beschrijf ik 10 herkenbare situaties die je vast wel herkent als je ook één of meerdere kleintjes thuis hebt rondlopen. Gewoon om af en toe te glimlachen en te relativeren, of als feest der herkenning. 

Pixabay

1. Mijn baby heeft zich zo vies gemaakt dat ik me twee dingen afvraag: 1. hoe pak ik hem vast? 2. Hoe ga ik dit schoon krijgen? Eerlijkheid gebied te zeggen dat onze peuter er soms ook wat van kan. 


2. Ik vind het altijd een spannend momentje na het stofzuigen: de stekker uit het stopcontact trekken. Gespannen luister ik: slaapt hij (al) of is hij (al) wakker?


3. Ik wens soms echt dat ik vier dingen tegelijk kan doen: een baby voeden, telefoon opnemen, in een pan met eten roeren en mijn peuter op de wc helpen. 


4. Ergens op bezoek gaan is een sport. Je komt armen, benen en ogen te kort. 


5. Wat heb ik nu eigenlijk gedaan vanmorgen?  Waarschijnlijk neuzen poetsen, luiers verschonen, baby in bad gedaan, peuter 3 keer op de wc gezet, telefoontje beantwoord, ontbijttafel afgeruimd, mail gecheckt, fruithap klaargemaakt, baby gevoed en een emmer met sopje klaargezet en uiteindelijk beseft dat het weer tijd voor de lunch was.


6. Onze kinderen lijken het met elkaar af te spreken om je tegelijk nodig te hebben. De peuter een driftbui en de baby met een hongerige maag. 



7. Emoties, emoties, emoties. Huilen om doorkomende tandjes. Een driftbui omdat mijn peuter niet krijgt wat hij wil. Schaterlachende baby. Een vastklemmende peuter aan m'n been. Met al die emoties is mijn leven net een achtbaan. 


8. Mijn rustmomenten van de dag: de tijd dat ik even naar de wc kan (en ik geluk heb dat de peuter niet aan de deur staat de rammelen)


9. Eten is een dingetje: de peuter zit in de 'lus-ik-nie-fase' en de baby wil heeeel erg graag eten. 


10.  Overdag even rustig op de bank zitten betekent tegenwoordig: knuffelmoment met de hele familie! Wel even oppassen dat er ondertussen geen oog uitgestoken wordt, een arm uit de kom draait of een vinger gebroken. 

Nogmaals....met een knipoog ;)
Later verlang ik vast heel erg naar deze periode terug!

Winterklus: foto-archief bijwerken

Hoe snel en onverwachts is het najaar aangebroken! Ik had zo gehoopt op nog wat mooie najaarsdagen, maar helaas is de laatste maand alleen maar regenachtig geweest. Ik mis het buitenleven, ik mis het werken in mijn tuin. Anderzijds geeft het ook rust. Buiten werken gaat met dit weer nauwelijks en 's avonds is het al heel vroeg echt donker. Tijd om binnen wat klussen op te pakken! 

Omdat we in het voorjaar en zomer veel buiten leven, 'spaar' ik klussen op voor de winter. Dat geeft me in het voorjaar en zomer wat rust. Momenteel liggen er best wat klussen op mij te wachten, omdat ik de vorige winter zwanger was en ik druk was met onze twee kids. Niks erg, maar deze winter moet ik aan de bak. En ik neem jullie mee! Wie weet motiveer ik je nog om ook aan de slag te gaan :)

Pexels

Ik begin met het foto-archief. Altijd een heel dingetje. Ik probeer het netjes bij te houden, maar dat lukt lang niet altijd. Ik heb dit keer heel erg veel foto's, wat vrij logisch is met de komst van Niek. Ik ga ze nu selecteren, bestellen en (heel ouderwets) in plakken. 

Ik doorloop de volgende stappen:

1. Als eerste verzamelde ik al mijn foto's van mobiel en fototoestel. De mislukte foto's gaan weg en de mooie foto's hou ik. 

2. Vervolgens bestelde ik de foto's. Dat doe ik altijd online, ongestoord en wanneer ik tijd en zin heb. En ja ik ben nog van de ouderwetse versie: ik maak fotoalbums, gewoon plak- en af en toe knipwerk. Voor de vakanties maak ik de albums digitaal. Maar ik hou er gewoon van om een album in handen te hebben waar foto's in geplakt zijn. 

3. Daarna haalde ik heel veel afgedrukte foto's op bij de winkel. Het is dit keer echt een berg! Ik sorteerde ze. Stapel voor Sam, stapel voor Niek, stapel voor ons en een stapel om weg te geven. 

4. Ik heb ze per stapel op chronologische volgorde gelegd en ben ik begonnen met plakken. Ik schrijf er ook meestal wat bij. Bijvoorbeeld de leeftijd, of als ik naar het consultatiebureau ben geweest rond die tijd schrijf ik ook lengte en gewicht erbij. Leuke weetjes en feitjes, waarvan je later nog kan genieten. 

5. Als alle foto's zijn ingeplakt zorg ik ervoor dat de digitale versie netjes in mapjes terecht komen op mijn laptop. Ik sorteer ze per kind, dan per jaar en dan per maand.

Het album voor Sam en Niek maak ik ook echt voor hun. Ik probeer een eerlijk beeld te geven van hoe ze waren, maar ook hoe wij ervan genieten. Ik hoop dat Niek en Sam daar later van kunnen genieten en onze liefde voelen. Bij Sam is hij niet helemaal compleet, van het eerste stuk van zijn leven heb ik niet veel foto's. Zo nu en dan krijg ik wat doorgestuurd van zijn familie. Die foto's plak ik er ook in. 

Voor onszelf maak ik ook een album. Sam en Niek krijgen later hun album mee (en dat duurt nog heeeeel lang). En zo houden wij ook onze eigen foto's in ons album. Die is altijd wel iets beknopter. 

Foto's zijn voor mij belangrijk. Ik kan heerlijk terug dromen terwijl ik mijn eigen foto's van vroeger zit te bekijken. Door die foto's kan ik me nog veel meer herinneren. 

Ook met Sam kijken we regelmatig zijn fotoalbum terug. 

Deze klus vind ik altijd een berg. Maar als ik hem beklommen heb is het uitzicht prachtig. Normaliter probeer ik deze klus regelmatig af te werken zodat hij niet zo groot is. Maar door de komst van Niek is het allemaal een beetje vooruit geschoven. 

Momenteel ben ik nog aan het plakken, hoewel ik al avonden verder ben. Heeft waarschijnlijk ook iets met emoties te maken. Sjonge jonge..wat ontwikkeld zo'n kleintje hard! Gelukkig heb ik nog foto's van toen hij een klein hummeltje was. 

Kopen bij de boer

Vorig week deelde ik al mee dat ik zoveel mogelijk producten van Hollandse bodem ga kopen. En het liefst bij de boer zelf. Geen woorden maar daden. 

Afgelopen week ben ik er best mee bezig geweest. Want waar ga ik nou wat kopen? Wat kan ik hier in de buurt kopen? 

Pixabay

Sommigen gaven in een reactie aan om met me mee te doen. Dus het leek me een goed idee om vandaag wat over mijn zoektocht te delen. 

1. Er zijn een aantal sites die je kunnen helpen om verkooppunten bij boeren bij jou in de buurt te vinden. 
Producten van de boer
Lekkersdichtbij
Boerderijzuivel

2. Online bestellen. 
Je kunt echt van alles online bestellen, zo ook je groente, fruit, vlees enzovoorts. Deze sites zijn vaak streekgebonden. En natuurlijk zijn er nog veel meer sites die ik nog niet gevonden heb :)
Hofweb
Boerschappen
Bestel je aardappel
De streekboer
Jandlismeat

3. Kijk om je heen
Hier in de buurt zijn er veel boeren die hun producten verkopen. Maar voor bijvoorbeeld vlees moest ik ook wel even op internet zoeken. Mocht je middenin een stad wonen, dan wordt dat wat lastig. 

4. Koop op de markt
Als het niet lukt om je producten bij de boer te kopen, kun je nog beter op de markt kopen dan in de supermarkt. Supermarkten zijn heel prijsbepalend voor een boer. Vooral fruittelers hebben hier last van. Supermarkt wil hun fruit alleen maar tegen bodemprijzen kopen. Terwijl het fruit vervolgens voor veel hogere prijs in de supermarkt te koop ligt. 

5. Kijk wat je koopt
Mocht je toch je groenten en fruit in de supermarkt kopen, kijk naar land van herkomst. Het zal je verbazen. Nederland heeft zelf tomaten, paprika's, appels, peren, komkommers etc een heel jaar rond, die hoeven we dus echt niet vanuit het buitenland te halen. En misschien daarnaast nog een interessant weetje: in het buitenland mogen boeren vaak veel meer gewasbeschermingsmiddelen (gif) spuiten die in Nederland verboden zijn. Dus alleen voor je gezondheid zou je al niet voor het buitenlands product moeten kiezen!

6. Vraag
Vraag in je buurt rond. Bij ons stond pas een vraag of de Facebookgroep uit onze streek waar je bij de boer kunt kopen. Er kwamen heel veel reacties op. Twee weten meer dan één. 

Jij nog tips? Deel ze hieronder!

Kijktip (3) Onze boerderij

Dinsdag 1 oktober. De dag waarop boeren massaal naar Den Haag vertrokken. Zelf leef ik middenin het boerenleven en ben er 'naast' opgegroeid. Ik begrijp de boeren heel goed. Heel veel dingen in de maatschappij zijn 'oneerlijk'. Dit is één zo'n ding. Binnen in mij borrelt het deze week. Mocht ik in dit blogartikel iets feller over komen dan normaal...excuses... Het is overigens ook niet de bedoeling om op dit blog hierover in discussie te gaan. Al zijn reacties zeker welkom. 

Ik loop al heel lang met het idee in mijn hoofd om erover te bloggen. Omdat ik ervaar dat de consument en de boer soms mijlenver uit elkaar staan. Ooit ben ik echt sprakeloos geweest toen een collega van mij de ontdekking deed dat aardappels onder de grond groeiden. En zelfs al weet je heel veel van het boerenleven af, dan weet je nog lang niet alles. Afgelopen jaar leerde ik bijvoorbeeld dit: 

...dat jonge stiertjes na de geboorte vrij snel afgevoerd worden? Daar krijgt een boer niks voor. 

...dat ongeveer 15% - 20% van de winterwortels afgekeurd worden? Daar krijgt een boer dus helemaal niks voor. Maar vervolgens worden die afgekeurde winterwortels in de winkel voor € 0,80 per kilo verkocht. 

... dat er bij ons in de supermarkt heel vaak buitenlands vlees ligt? (En dat die dieren in het buitenland het vaak veel slechter hebben dan in Nederland?)

... dat een groot deel van het bedrag dat jij voor groente en fruit betaald niet eens bij de boer terecht komt? (Die er wel het hele seizoen zorg voor gedragen heeft)

... dat degene die de regels in de landbouw maken, niet eens de praktijk kennen? 

...dat er soms maatregelen genomen worden waardoor een boer nóg meer moet spuiten om zijn gewas te redden?
... dat biologische teelt niet toereikend is om de wereldbevolking te voeden?

... dat suikerbieten niet biologisch geteeld kunnen worden? 

Maandag 30 september keken manlief en ik het programma 'Onze boerderij'. Ik wil het je graag als kijktip meegeven. Normaal zijn wij niet van de programma's kijken, maar omdat dit ons vakgebied is kijken we graag mee. Wil je de boeren ook begrijpen? Kijk dan gewoon één aflevering. Je kunt ze overigens ook allemaal gratis terug kijken.  

Hier een klein fragmentje uit één van de afleveringen:

Deze week zie ik op Facebook allemaal mensen die hun profielfoto aangepast met een profielkader om te laten zien dat ze de boeren steunen. Zelf heb ik het heel bewust niet gedaan. Want hoe makkelijk is het om te laten zien dat je #boerentrots bent maar vervolgens 's avonds je Egyptische boontjes met een runderlapje van Ierse afkomst zit te eten. Veel mensen zeggen hun mening, maar het is wat mij betreft geen tijd voor praten maar voor daden. 

Zelf heb ik na het meekijken van dit programma de knoop doorgehakt: ik ga zoveel mogelijk producten van Nederlandse bodem kopen. En het liefst zoveel mogelijk bij de boer zelf aanschaffen. Degene die zorg draagt voor het product verdient wat mij betreft het geld en niet de handelaar of supermarkt die er tussen zit. Doe je mee?