Zomaar 'n dag (6)

Ik zag dat het werkelijk écht al heel lang geleden was (bijna een jaar!) dat ik jullie in beelden en tekst een dag uit mijn leven liet zien. Vandaag is het weer zover. Ik heb de hele dag geprobeerd foto's te maken. 

Vandaag beloofd een grijze dag te worden. Dus ik besluit een 'keukendag' in te lassen. De dag lijkt namelijk minder grijs als het in de keuken warm is en lekker ruikt. 

We beginnen de dag met gezamenlijk ontbijt. Eindelijk lukt dat weer. Met een kleine baby vond ik dat altijd zo lastig te realiseren. Na het ontbijt gaat Leon naar z'n werk. 

Na het ontbijt ruim ik het huis wat op. Krijgt Niek z'n wasbeurt en kleed ik hem aan. Heerlijk zo'n schone baby. Hij mag in de box. Sam is warempel ook aan het spelen. Nog een aantal maandjes en dan mag hij naar school toe, maar hij is er zoooo hard aan toe. 

Ik besluit eerst de keuken te poetsen. Als ik iedere dag een uurtje poets valt het huishouden reuze mee. Sam is al snel klaar met spelen. Niek is ondertussen ook moe en toe aan een slaapje. Het komt er uiteindelijk op neer dat de keuken schoon is, Sam na het puzzelen weer begon te vervelen en Niek niet in slaap kon komen. 

Dus namen we met z'n drietjes een pauze. Ik nam even een moment voor mezelf om een hoofdstukje uit dit boek te lezen, maar het was letterlijk een moment. Ik gaf Sam even de volle aandacht en las zijn boek voor. 

Daarna werd het tijd om wat fruit weg te gaan werken. Ik had voor €2,50 een grote zak moesappels gekocht. Ik koop die altijd bij een fruitteler uit de buurt. Ik denk dat ik zo'n 5 kilo had, dus €0,50 voor een kilo. Ik heb er zeker 8 potjes uitgehaald. In de winkel betaal je minstens €1,00 voor een potje suikervrije appelmoes. Tel uit je winst. Ik schilde alle appels, sneed ze in blokjes, klein beetje water onderin de pan en op het vuur. Ik maak overigens meer compote, omdat wij van stukjes houden. Ik kook ze zo goed als prut en roer er even flink doorheen met de garde. 

We hadden ook 'n zak druiven gehad, van die kleine blauwe. Ik haalde ze af. En blij verrast: nog meer dan een kilo. Na wat struinen op internet besloot ik er jam van te maken. Eerst een minuut of 10 koken en laten uitlekken. Ik hield een liter sap over. Die warmde ik weer op en deed er geleisuiker bij. Eigenlijk heb je nu geen jam meer, maar gelei. Smaakt vast prima op een boterham. 

Ondertussen heb ik wentelteefjes gebakken. Ik had namelijk ook wat broden gehad, waaronder een wit brood. Wij houden niet zo van witbrood maar voor wentelteefjes is het perfect. 

Ik heb alle appelmoes en jam gewekt. Sam kwam af en toe even proeven. Stukjes appel of een vingertje in de jam. 

Sam krijgt af en toe ook z'n tijd met mij. Evenals Niek. Ik probeer daar erg op te letten. Sam kan namelijk erg claimend zijn, dus heb ik vaste momenten met hem afgesproken waarop ik met hem speel. En op andere momenten heb ik aandacht voor Niek of voor hen samen. Dus speelden we samen domino. 

Toen we klaar waren vond hij het net een wegennetwerk worden. Daar moest hij toch even overheen rijden. 

Daarna bakten we samen een cake. Met appel. Heerlijk! En lekker dat het rook. 

Toen de cake uit de oven kwam konden de aardappeltjes er meteen in. Leon kwam thuis en dat was voor mij een verademing. Vandaag vond ik het enorm pittig en was erg moe. Heerlijk om dan een man te hebben die even de zorg voor de kinderen kan overnemen terwijl ik voor het eten zorg. We aten aardappeltjes uit de oven, sla en schnitzels. Dat vinden we hier allemaal erg lekker. 

Ovenaardappeltjes in de maak

Na het eten 'stoeit' Leon nog even met de boys. Ik pak even mijn rustmoment, vaak lees ik een blog of kijk een vlog. Leon brengt Sam naar bed en ik ruim de boel op. Snij nog wat gekregen broden in sneetjes voordat ze de vriezer in gaan. Daarna breng ik Niek naar bed en begint mijn avond. Rust en tijd voor mezelf....