Ooit is er met veel enthousiasme een facebookgroep opgericht 'Samen eten delen'. Het doel was om mensen die gebrek hebben aan eten en mensen die eten willen en kunnen delen bij elkaar samen te brengen. Momenteel ligt deze groep, geloof ik, helemaal stil. Maar toen hij nog springlevend was bood ik eten aan dat ik over had. Er reageerde toen een moeder uit een naburig dorp. Zij moet met een heel laag budget rondkomen. Sindsdien breng ik die moeder iedere maand een pakket met boodschappen.
Bron: Pixabay |
Ja maar...
.. gaat ze wel goed met het geld om dat ze krijgt?
.. kan ze niet gaan werken voor geld?
.. zeker wel een dure telefoon?
.. en ook nog wat huisdieren erbij?
.. ontvangen ze geen hulp van de voedselbank?
etc.etc.etc.
Deze ja-maar's heb ik ook wel eens gehad. Want wij pompen er per jaar aardig wat geld in (ongeveer €25x12=€300). Samen met Leon heb ik er wel eens over gehad. Wat is wijsheid. Wij kwamen tot de volgende conclusie:
- We geven altijd basisingrediënten voor een gezonde maaltijd. Ik geef vooral veel groenten en fruit (dat is vaak het duurste). En dan ook wel eens in blik of uit de vriezer. Een enkele keer geef ik iets lekkers mee rond Kerst of een vakantie.
- Ik weet globaal het verhaal van het gezin dat ik help. En als ik logisch nadenk weet ik dat hun leefgeld aardig krap is. Zeker als je (op)groeiende kinderen hebt.
- Het is je Bijbelse plicht om arme mensen te helpen. Er zijn zoveel teksten in de Bijbel die daarop wijzen. Het is juist zonde om je ogen er voor te sluiten...daarin is de Bijbel heel radicaal.
- Wij zijn verantwoordelijk voor ons gedrag (dus het geven van voedsel aan mensen die het veel armer hebben dan wij) en zij zijn verantwoordelijk voor hun gedrag (het verhaal dat ze mij hebben verteld en de manier van omgaan van de levensmiddelen die wij geven).
- Ik doe het anoniem. Na al die jaren heb ik ze pas voor het eerst ontmoet. Ik heb haar contactgegevens en laat haar weten dat er weer een doos met eten voor de deur staat. Ik wil niet dat ik het voor mijn 'eigen ik' doe. Ik wil dankbaar zijn voor alles wat ik heb en van de overvloed delen met mijn naaste die het minder heeft.
Nu vond ik laatst een andere Facebook groep die aardig actief is. Levensmiddelen voor de minima. Blij heb ik weer iemand mogen helpen. Ik ben naar de markt geweest en heb een tas vol etenswaar bij hen afgegeven. Ook is het mogelijk om via een Tikkie geld te doneren zodat de hulpvrager een cadeaukaart krijgt met een x bedrag erop om weer boodschappen te kunnen doen.
Wat een zegen om iedere week genoeg geld te hebben om boodschappen te doen. Je geen zorgen te hoeven maken over wat je moet eten. Reden genoeg om dankbaar voor te zijn!
Voor degene die inderdaad iedere week worstelen om de eindjes aan elkaar te knopen kan deze Facebook-groep een helpende hand zijn. Schroom niet om eraan te kloppen als het écht nodig is. (Het is voor noodgevallen en niet voor continue hulp) Er zijn heel veel mensen die je graag willen helpen, zelfs mensen die het zelf ook veel minder hebben maar nog wel iets hebben om te delen.
Ik vind dit heel mooi en aantrekkelijk.
BeantwoordenVerwijderen