Je hebt mijn hart!

Dit gedichtje kwam voorbij op een forum voor pleegouders. Ik vond het zo mooi, te mooi om niet met jullie te delen. Heb hem een klein beetje aangepast. 

Lieve Sam,

Je hebt dan misschien niet mijn ogen

niet mijn krullen, niet mijn lach

Maar vanaf de eerste keer dat ik je zag,

heb je wél mijn hart.

Bron: Pixabay

Het is precies zoals ik het voel. Ik zie niets van mezelf in Sam. Sam heeft niet onze genen, maar wel ons hart. En dát is waar het om gaat. Dat maakt ook dat ik altijd voor onze pleegzoon zal blijven knokken en vechten. Want hij heeft mijn hart. 

En zo horen alle kinderen een plekje te hebben in iemands hart. Want dat is een voorwaarde om te groeien en bloeien op de plek waar God je zet. 

Fruit inmaken

Zoals beloofd een blogpost over inmaken van fruit. Hieronder geef ik je een overzicht van het fruit dat ik inmaak en wat ik daarna zoal van maak. 

Aardbeien

Momenteel is het volop het seizoen van de aardbeien. Wij hadden veel aardbeien, maar helaas van slechte kwaliteit. Ik heb ze dus bijna allemaal ingemaakt. 
Je kunt de hele vrucht inmaken. Je ontkroont en wast ze en maakt ze in. Te gebruiken voor bijvoorbeeld in de bowl. De aardbeien worden er wel zacht en wat snotterig van. 
Ik maak er vooral sap van. Ik ontkroon de aardbeien, was en blender de aardbeien. Ik vries de sap in. Heerlijk voor over de yoghurt maar ik gebruik het ook voor een kwarktaart, aardbeienmousse of smoothie. Zo heb je in de winter de zomer nog op tafel. 
Verder heb ik er ook jam van gemaakt. Een kilo vruchten en een kilo geleisuiker. Zo gebeurd. Deze maak ik in potten in. Over wecken schreef ik hier meer. Jam zonder geraffineerde suikers kun je maken met Marmello (verkrijgbaar bij bijv. natuurwinkel). 

Appels
Ik koop vaak een goedkoop een grote zak moesappels bij de fruitteler. Heerlijk voor de appelmoes. Deze schil ik, klokhuis eruit en in plakjes in een grote pan. Heel klein laagje water onderin de pan en op een laag vuurtje opwarmen. Langzaam zet ik het vuur iets hoger tot middelmatig vuur. Op een gegeven moment begint het te koken. Regelmatig roeren totdat het echt moes wordt. Daarna klop ik het vaak nog even op met een garde. Wij houden wel van stukjes in de appelmoes, dus ik maak het zo in. Maar hou je meer van een gladde appelmoes gebruik dan staafmixer, blender of roerzeef. 
Zoals je leest doe ik er helemaal geen suiker of kaneel in en dat mis ik ook niet. Toen Sam iets kleiner was, gebruikte ik het ook wel als fruithap. Maar hij is er nog steeds dol op. 
Appelmoes weck ik in potten of vries het in. 

Stoofperen

Wat zijn ze mooi! Net rode parels!
Monnikenklus om alle bessen van de
steeltjes af te krijgen.

Stoofperen is ook zo'n fruitsoort die typisch bij de herfst hoort. Het ruikt zo enorm lekker! Er zijn erg veel recepten voor in de omloop, maar ik schil ze, snij ze in stukjes (8) en haal klokhuis eruit. Goed wassen, met een laagje water in de pan en wat suiker op het vuur, als ze bijna gaar zijn voeg ik kaneel toe. De tijd dat ze moeten stoven verschilt per stoofpeer. Maar minimaal 2 uur heb je wel nodig. Je kunt er met een vork makkelijk in prikken en sommige stoofperen worden rood als ze gaar zijn. Wist je trouwens dat je een handpeer als Conference ook kunt stoven? Deze stoof je wel iets minder lang. Ik vries stoofperen altijd in, maar je kunt ze ook makkelijk wecken. De meeste kinderen zijn er dol op. 

Bessen,frambozen etc.
Ander zacht fruit kun je gebruiken om sap van te maken. Maar je kunt ook de hele vrucht invriezen, zoals bij de aardbeien. Zo heb ik nog aalbessen van vorig jaar in de vriezer, ontdekte ik pas. En van bijna alle fruitsoorten kun je jam maken. 

Over groenten inmaken hoop ik later iets te schrijven. Courgette en tomaat schaar ik onder de groenten. 

Gieter voor je kind maken

Sam heeft het voorzien op mijn gieter. Zo'n gieter waar 10 liter water in past. Hij vind hem helemaal stoer en als ik even niet kijk loopt hij met de gieter door de tuin. Op zich geen probleem. Totdat hij iedere dag 10 liter water over zijn crocs uitgiet. En vervolgens hardhandig met de gieter aan het werk gaat. 


Via Pinterest kwam ik een plaatje tegen van een gieter. Ik kan het helaas niet meer terugvinden. Maar ik heb m nagemaakt. Super simpel!


Je hebt alleen een plastic kan van de melk nodig. Een stevige spijker (of schroef lukt ook, ik kon geen spijker vinden) en een hamer. 


Schroef het deksel van de kan af en sla er met hamer en spijker gaatjes in. Zorg dat de spijker er helemaal doorheen steekt zodat je mooie gaatjes krijgt. 

Water in de kan, deksel erop en een perfecte gieter! 

Sam is er dol gelukkig mee... En ik heb mijn gieter weer helemaal voor mezelf!

Inmaken

De eerste oogst komt alweer van het land. Heerlijke periode... Want dan begin ik weer een wintervoorraad aan te leggen. Ik ben van plan een aantal blogpostjes over te schrijven. Hopelijk kan ik je inspireren om ook aan de slag te gaan, of kunnen we ervaringen delen. 

Ik ben geen enorme expert. De meeste kennis heb ik van mijn moeder en oma. Je zult lezen dat ik ook geen speciale spullen ervoor gebruik maar voornamelijk veel hergebruik. 

Zoals je ziet: vooral veel hergebruik

Vandaag gewoon de basis. Wat gebruik ik en hoe pak ik het aan?

Invriezen

Deze manier gebruik ik het meest. We hebben een grote kistvriezer waar lekker veel inpast. 

Voor het invriezen gebruik ik boterbakjes, ijsbakjes of emmertjes van de yoghurt. Ik ben ervan op de hoogte dat het plastic slecht kan zijn. Maar om alles in Tupperware om te gaan zetten is me te kostbaar. Ik heb dan zeker 60 bakjes nodig. Ik recycle gewoon mijn bakjes en als het kapot is gaat het weg. 

Ik schrijf altijd op de bakjes wat erin zit. Tegenwoordig doe ik dat met een stukje schilderstape en een watervaste stift. Jaartal schrijf ik er niet op, want we eten de vriezer binnen een jaar leeg. Hoeveelheid schrijf ik er ook niet op, tenzij het afwijkend is. Ik maak altijd porties naar de grootte van ons gezin. 

Mijn vriezer deel ik in in hoeken. Eigenlijk weet ik altijd alles wel te vinden. Als we echt op de top zitten van het inmaken is de vriezer aardig vol. Dan is het weer hoog tijd om alles op te gaan eten. 

Wecken

Wat ik ook graag doe is wecken. Een prachtige  manier om je eten te bewaren. 

Voor het wecken hergebruik ik de potten van mayonaise, jam of appelmoes. In principe is iedere pot geschikt met een metalen schroefdeksel. Potten van pindakaas of chocoladepasta hebben vaak een plastic dop en zijn dus niet geschikt. Als de potten leeg zijn mogen ze in de vaatwasser mee. 

Vlak voordat ik ze gebruik kook ik ze nog uit in een grote pan water (evt. met wat soda). Met een pollepel haal ik ze eruit, droog ze af met een theedoek en giet de hete vloeistof erin. Deksel erop draaien met de theedoek. En op z'n kop op het aanrecht wegzetten voor een paar uur. Als je de potten omkeert en het deksel klikt of is ingedeukt is het wecken geslaagd. Bij sommige deksels zie je dit minder goed. Maar als je zelf het deksel nog in kunt deuken heeft de pot geen vacuüm getrokken. Deze pot kun je dan niet lang bewaren. 

Potten die goed geweckt zijn kun je een jaar goed houden (en misschien nog wel langer). Ik bewaar ze gewoon in mijn keukenkastje. 

Een volle vriezer en alle potten keurig in het gelid voelt als een hele rijkdom. Wat een zegen om eten in overvloed te hebben!

Binnenkort een blog over het inmaken van fruit. 

10 buitenactiviteiten met je peuter

Wij zijn fan van buitenspelen! Alle energie er weer even uit en even vitamientjes opsnuiven. Hieronder 10 ideetjes als buitenactiviteit voor je peuter. 

Bron: pixabay.com

1. Stoepkrijt
Mocht je er een hekel aan hebben om overal een streepje te hebben staan of aan die smoezelige handjes en kleren, dan sla je dit ideetje maar over. Sam vond het een hele ontdekking. Wel even opletten dat het niet in de mond terecht komt. 

2. Vliegeren
Bij veel wind maak je heel simpel een vlieger voor je kleintje. Plastic tas met een touwtje eraan. Feest!

3. Bellen blazen
Of jij of je peuter blaast. In de eerste instantie vond onze pleegzoon het geweldig dat ik blies. Hij rende achter alle bellen aan en keek heel verbaasd als ze uit elkaar spatten. Totdat hij het zelf wou doen. Ik heb toen het potje bellenblaas aan de voet van de parasol vast geplakt met tape. Niet dat hij veel bellen blies, maar hij deed z'n best. 

4. Een wandeling
En dan een wandeling op het tempo van je peuter. Stilstaan bij elk bloempje en paddestoel. En natuurlijk heerlijk op het gemakje. Ik betrap mezelf erop dat ik veel vaker wil dat hij mijn tempo aanhoudt. Terwijl hij juist leert en ontdekt als het op zijn tempo gaat. 

5. Speeltuintjes in de buurt
Wij hebben geluk, onze wijk is erg kindvriendelijk en heeft heel veel speeltuintjes. Schommel en glijbaan is vaak al genoeg. Op een mooie dag zit ik er vaak met een leesboek terwijl Sam 100x van de glijbaan afgaat. 

6. Picknicken
Pas had ik het zo eenvoudig gedaan. Een bakje met pindaknabbels, drinken en een fleecedekentje. Sam kon er maar niet over uit dat hij zomaar 'sippies' kreeg terwijl we in het bos op een bankje zaten. 

7. Kinderboerderij
Ook hierin hebben we weer geluk, zelfs de keuze uit twee stuks. Gratis en vrijblijvend. Vaak nog wat speeltoestellen. Ontdekken maar!

8. Zandbak
Daar speelt hij echt uren in. Al heb ik er een beetje een haat/liefdeverhouding mee. Want dat zand he...dat zit écht overal. Maar als ik zie hoe Sam geniet dan heb ik er dat graag voor over. 

9. Rondje fietsen
Met de loopfiets. Eerst was het alleen door de straat, nu maken we echt kilometers. Ik loop en Sam sjeest mee op z'n loopfiets. 

10. Tuinieren
Sam en ik tuinieren samen. Gaat niet altijd goed en het gaat niet altijd zoals het moet. Maar ik vind het een mooie ervaring voor Sam om te leren. Hij helpt nu vaak mee de emmer vasthouden of met stoffer en blik blaadjes op te vegen. 

Vlog: Huisje, boompje, feestje

Persoonlijk vind ik het heerlijk om eerlijke blogs te lezen. Niet van die blogs waar alles rozengeur en maneschijn is. Blogs waarin je herkenning vind, momenteel zijn het vooral mama-blogs. Heerlijk om af en toe zo'n blog te ontdekken!

Dit keer geen blog, maar een vlog waar ik iedere keer weer die herkenning vind: Huisje, boompje, feestje. Nancy is getrouwd en moeder van 2 kinderen. Ze heeft gewerkt als logopediste, maar pas gestopt met werken. Haar vlogs bekijk ik vaak 'als ontspanning tussendoor' of 'een oplaadmomentje'. 

Wat punten wat mij aanspreekt bij de vlogs van Nancy:

- Persoonlijke ontwikkeling en bezinning

Nancy is momenteel bezig met vragen als: Wie ben ik? Wat doe ik en waarom doe ik dat? Wat is mijn (levens)doel? Ik denk dat iedereen wel van die momenten in het leven heeft waarop je je dat heel bewust afvraagt. Nancy is er heel open in. Voor mij heel herkenbaar. 

- Gezonde levenstyle

Nancy heeft de omslag gemaakt naar gezond leven. Ze deelt er van alles over waaronder ook de keren dat het wel eens mis gaat. Nou, ook herkenbaar. Eigenlijk zou ik hierin ook weer eens de puntjes op de i moeten gaan zetten. 

- Moederschap

Heel veel van je kinderen houden, maar soms ontzettend toe zijn aan een moment alleen. 

- De alle daagse dingen

De boodschappen, het schoonmaken, de rommel die overal door de kamer ligt. Op de vlog van een ander kan ik er van genieten, bij mezelf is het soms een ergernis. Maar zo'n vlog relativeert het allemaal weer. 

- Avontuur
Nancy durft best gewaagde stappen te nemen. Ontslag nemen, je huis openstellen voor airbnb. Het zijn soms niet allemaal dingen die ik direct zou doen, maar vind het ontzettend leuk om te kijken hoe een ander dat doet en ervaart. 

Twee jaar pleegmoeder

Over een tijdje is het twee jaar geleden dat Sam bij ons kwam. Wat gaat de tijd snel en tegelijkertijd lijkt het alsof hij er altijd al was. We zijn heel open de pleegzorgwereld ingedoken, als een avontuur dat we aangingen. Maar wat vind ik er nu (na twee jaar ervaring) ervan?

Bron: pixabay.com

In een viertal punten heb ik onze ervaringen opgeschreven. Ik kan er nog veel meer overschrijven, maar dit zijn voor mij de belangrijkste punten. En zoals altijd schrijf ik weer eerlijk en open. Want de pleegzorgwereld is niet alleen maar rozengeur en maneschijn. 

Biologische familie
Dit vind ik één van de moeilijkste punten bij pleegzorg. Die biologische familie hoort er helemaal bij, het voelt soms zelfs als een schoonfamilie. Maar het is ook een familie vol problemen (anders was Sam niet bij ons) en hoe beter je de familie leert kennen hoe meer dingen je ontdekt. Ik maak me er soms echt zorgen over. Emotioneel gezien vind ik de bezoeken met zijn familie ook zwaar. Ik moet er ieder keer echt even van bijkomen. Ligt overigens ook veel aan mezelf, want ook dit is een kwestie van 'loslaten' en 'van je af laten glijden'. Die dingen kun je niet veranderen. Ooit leer ik het misschien nog eens. 

Zorgen
Klinkt heel zwaar, is het soms ook, maar niet altijd. Een pleegkind hou je automatisch wat extra in de gaten. Ook professionele personen die naast je staan doen dit. Dat betekent dat heel veel dingen je gaan opvallen in zijn gedrag en waar je je constant bij afvraagt: is dit zorgelijk of hoort dit bij zijn leeftijd? Ondertussen ben ik wel zover dat ik er meer in relativeer. Want veel dingen zijn een fase. Sam is beschadigd in 'zijn basis', omdat hij al heel jong het één en ander heeft meegemaakt. Hij is zichzelf daarom aan het 'repareren', waardoor hij qua gedrag soms terugvalt. Na twee jaar weet ik er ondertussen mee om te gaan, maar sommige fases zijn zwaar. 

Genieten en houden van
Genieten hoort er ook helemaal bij. We hebben een vrolijk mannetje in huis die het heel goed doet. Dat je een kind onder jouw handen zo ziet opbloeien werkt verslavend. Zo verslavend dat je nog meer kinderen wilt zien opbloeien. En wat de liefde betreft...die is er vanaf het begin volop. Zo mooi om te zien dat er geen bloedband nodig is om moeder te zijn. 

Grenzen
Ik heb geleerd om mijn eigen grenzen te bewaken. Grenzen ten opzichte van de professionele wereld, grenzen naar Sam toe en ook mijn persoonlijke grenzen. De professionele wereld (pleegzorgwerker, voogd, etc.) zijn er om je te helpen maar kunnen soms ongemerkt ook over je grenzen gaan. Denk bijvoorbeeld aan je agenda. Als fulltime huismoeder met één kind ben ik heel flexibel, maar ook wij hebben een eigen leven. 
En iedere moeder met een eigenwijze peuter weet dat je duidelijk grenzen aan je kind moet geven. Ik geef toe: ik vind het echt vermoeiend. Zeker als Sam de hele dag tegen mijn grenzen aan zit te boksen ben ik blij als Leon thuis komt. 
En ten slotte ook de grenzen om voor mezelf op te komen. Fulltime huismoeder betekent niet dat je helemaal niks te doen hebt. Het is een mooie, maar soms loodzware job. Vooral omdat het lijkt alsof je alle tijd aan jezelf hebt, terwijl dat helemaal niet zo is. Want ik hou eigenlijk de hele dag rekening met Sam. En 's avonds, als hij op bed ligt, is mijn energie op. Daarom is een avondje voor jezelf soms broodnodig. 
Verder moet je ook leren dat je niet de hele wereld kunt helpen. Je zou zoveel kinderen willen zien opbloeien in je huis. Maar dat kan niet. Bij iedere bijplaatsing moet je bedenken of je dit écht kunt. Want als je het als moeder niet kunt, en dus instort, gaat je gezin ten onder. En zeker pleegkinderen kunnen niet nóg een trauma-ervaring aan. 

Conclusie: als wij met deze ervaringen de tijd 2 jaar terug zou draaien zouden we met alle liefde de keuze weer maken. Wij hebben geen spijt, we hebben alleen zo ontzettend veel geleerd in die 2 jaar tijd. 

Mandarijnentiramisu

Wij eten niet heel vaak toetjes, maar als we het doen, doen we het goed! Bijvoorbeeld met deze lekkere mandarijnentiramisu. Hiervan kunnen de kinderen lekker mee smullen. En het is bovendien super makkelijk te maken. 

Ingrediënten:
- bakje mascarpone (250 gram)
- pakje slagroom (200 ml)
- 50 gram suiker
- 2 blikjes mandarijnen
- pak lange vingers


Werkwijze:
1. Laat de mandarijntjes uitlekken en vang het siroop op in een diep bord. 
2. Klop de slagroom bijna stijf. 
3. Klop in een andere kom de mascarpone, suiker en 3 eetlepels mandarijnensiroop kort door elkaar. 
4. Spatel de slagroom door het mascarpone-mengsel. 
5. Verdeel de helft van het mascarpone/slagroom-mengsel over een schaal (ik gebruikte een ovenschaal). 
6. Leg daarover een laagje mandarijntjes , druk ze iets in het mascarpone/slagroom-mengsel.
7. Doop de lange vingers in de mandarijnensiroop en verdeel ze over de mandarijntjes. 
8. Verdeel daarover de rest van het mascarpone/slagroom-mengsel. 
9. En verdeel ten slotte de rest van de mandarijntjes. 
10. Laat minimaal een uur opstijven in de koelkast.

Eet smakelijk!