Zomaar 'n dag (7)

Dit blogbericht typte ik bijna 2 weken terug, toen het nog zonnig weer was. Maar mijn laptop crashte (again, 2e keer dit jaar) voordat ik het af blogbericht af had. Maar ik ga er vanuit dat jullie het als nog leuk vinden om te lezen. 

Vandaag neem ik jullie weer een dagje mee! 

Mijn eerste klus vandaag is koekjes bakken! Ik mag vandaag namelijk voor het natje en droogje zorgen voor het personeel van Leon. Het koekjesdeeg ligt als een rol in de vriezer. Ik snij het bevroren in plakjes en schuif het zo de oven in. Het huis begint meteen lekker te ruiken. Het zijn trouwens chocolate chips cookies, het recept vind je hier. 

                                    

Terwijl de koekjes in de oven aan het bakken zijn neem ik stille tijd. Tegenwoordig zijn mijn nachten minder gebroken zodat het me lukt om wat eerder op te staan. En vind ik het een hele verfrissend begin van de dag. Ik doe nog steeds mee met de Moeskruid- Bijbelstudies zoals ik er hier al overschreef. 

Om 7.15 uur maak ik de boys wakker. Leon houdt meestal een eigen tempo aan en eet zelden met ons mee. Om 7.30 zit ik met onze jongens aan tafel. We zitten weer heerlijk in een strak ritme en dat werkt voor iedereen fijn. Ontbijten, Bijbeltijd voor de jongens en daarna pak ik de tas in van onze kleuter. Hij heeft er weer zin in vandaag. Zo fijn dat hij graag naar school gaat. Pak van m'n hart, het is namelijk heel wat minder gegaan (lees hier). 

Het is echt even racen. Want voordat ik wegga moet ik zorgen dat de koffie met koek klaarstaat en voer ik de dieren. Maar ik red het. De reis naar school is altijd een hele trip. En dit keer hebben we te maken met wegwerkzaamheden. Drama! Het kost me per dag minstens 20 minuten bovenop de gewone reistijd reken ik uit. Het is niet anders, deal ermee. 

Thuis vat ik de koe bij de horens en poets ik badkamer en wc. Zuig en dweil ik de hele benedenverdieping. 

 

Herkennen jullie dit? Die vieze vingerafdrukken op onder andere de WC deur. Het irriteert me soms enorm. Sam rondt zijn toiletbezoek het liefst zo snel mogelijk af met dit als resultaat. Waarschijnlijk ziet het er na zijn thuiskomst weer zo uit. Deprimerend...ooit zal hij het vast leren. 

Ik was overigens niet vandaag. Leon heeft een stoffige klus buiten, dus schuif ik mijn was een dagje door zodat het morgen fijn buiten kan drogen. 

Ik smeer boterhammen voor heel veel mensen. Broodtrommels, kannen koffie, fruit. 

Niek en ik gaan samen lunchen. Zo genieten, die één op één aandacht met hem. Hij is al een hele stoere peuter, een heel eigen persoontje, waar ik erg van geniet. Voor Niek maak ik een bordje met van alles en nog wat klaar, werkt hier altijd. We hebben ook nog schaaltje yoghurt met wat framboosjes uit eigen tuin. 

Niek gaat zijn middagslaapje doen. Leon is buiten bezig. En ik ga de boodschappen voor van de week halen. Vanavond wil ik stamppot andijvie maken. Maar helaas..ik moet de plannen omgooien. De enige andijvie die ik hier op't dorp kan vinden is andijvie uit Spanje. Ik voel me lichtelijk gestresst...wat nu. Ik bedenk dat ik thuis nog wat rode bieten heb liggen die ik straks wel gaar kan koken. 

De rode bieten laten zich niet zomaar gaar koken. Balen. Maar ik moet nu echt Niek uit bed halen en daarna Sam uit school. Het kost me bijna een uur van de dag, zo balen die wegwerkzaamheden. 

 

Thuis duik ik nog even de tuin in. Het geeft me een heel dankbaar gevoel. Maar hoe meer het etenstijd nadert hoe hoger het stressniveau. Ik voel me altijd erg gestrest en onzeker als er mensen mee-eten. Ik hou van koken en bakken, maar dan voor mijn eigen gezin. Met de jongens eet ik alvast vooruit. En gek genoeg smaakt de rode bietenstamppot me erg lekker. 

Na het eten ruim ik alles op, jongens in bad en in bed. Ondertussen eten de mannen ook. Na het eten voel ik me bekaf. Ik kom die avond niet verder dan een filmpje kijken en op tijd naar bed.

Zomaar 'n dag (6)

Ik zag dat het werkelijk écht al heel lang geleden was (bijna een jaar!) dat ik jullie in beelden en tekst een dag uit mijn leven liet zien. Vandaag is het weer zover. Ik heb de hele dag geprobeerd foto's te maken. 

Vandaag beloofd een grijze dag te worden. Dus ik besluit een 'keukendag' in te lassen. De dag lijkt namelijk minder grijs als het in de keuken warm is en lekker ruikt. 

We beginnen de dag met gezamenlijk ontbijt. Eindelijk lukt dat weer. Met een kleine baby vond ik dat altijd zo lastig te realiseren. Na het ontbijt gaat Leon naar z'n werk. 

Na het ontbijt ruim ik het huis wat op. Krijgt Niek z'n wasbeurt en kleed ik hem aan. Heerlijk zo'n schone baby. Hij mag in de box. Sam is warempel ook aan het spelen. Nog een aantal maandjes en dan mag hij naar school toe, maar hij is er zoooo hard aan toe. 

Ik besluit eerst de keuken te poetsen. Als ik iedere dag een uurtje poets valt het huishouden reuze mee. Sam is al snel klaar met spelen. Niek is ondertussen ook moe en toe aan een slaapje. Het komt er uiteindelijk op neer dat de keuken schoon is, Sam na het puzzelen weer begon te vervelen en Niek niet in slaap kon komen. 

Dus namen we met z'n drietjes een pauze. Ik nam even een moment voor mezelf om een hoofdstukje uit dit boek te lezen, maar het was letterlijk een moment. Ik gaf Sam even de volle aandacht en las zijn boek voor. 

Daarna werd het tijd om wat fruit weg te gaan werken. Ik had voor €2,50 een grote zak moesappels gekocht. Ik koop die altijd bij een fruitteler uit de buurt. Ik denk dat ik zo'n 5 kilo had, dus €0,50 voor een kilo. Ik heb er zeker 8 potjes uitgehaald. In de winkel betaal je minstens €1,00 voor een potje suikervrije appelmoes. Tel uit je winst. Ik schilde alle appels, sneed ze in blokjes, klein beetje water onderin de pan en op het vuur. Ik maak overigens meer compote, omdat wij van stukjes houden. Ik kook ze zo goed als prut en roer er even flink doorheen met de garde. 

We hadden ook 'n zak druiven gehad, van die kleine blauwe. Ik haalde ze af. En blij verrast: nog meer dan een kilo. Na wat struinen op internet besloot ik er jam van te maken. Eerst een minuut of 10 koken en laten uitlekken. Ik hield een liter sap over. Die warmde ik weer op en deed er geleisuiker bij. Eigenlijk heb je nu geen jam meer, maar gelei. Smaakt vast prima op een boterham. 

Ondertussen heb ik wentelteefjes gebakken. Ik had namelijk ook wat broden gehad, waaronder een wit brood. Wij houden niet zo van witbrood maar voor wentelteefjes is het perfect. 

Ik heb alle appelmoes en jam gewekt. Sam kwam af en toe even proeven. Stukjes appel of een vingertje in de jam. 

Sam krijgt af en toe ook z'n tijd met mij. Evenals Niek. Ik probeer daar erg op te letten. Sam kan namelijk erg claimend zijn, dus heb ik vaste momenten met hem afgesproken waarop ik met hem speel. En op andere momenten heb ik aandacht voor Niek of voor hen samen. Dus speelden we samen domino. 

Toen we klaar waren vond hij het net een wegennetwerk worden. Daar moest hij toch even overheen rijden. 

Daarna bakten we samen een cake. Met appel. Heerlijk! En lekker dat het rook. 

Toen de cake uit de oven kwam konden de aardappeltjes er meteen in. Leon kwam thuis en dat was voor mij een verademing. Vandaag vond ik het enorm pittig en was erg moe. Heerlijk om dan een man te hebben die even de zorg voor de kinderen kan overnemen terwijl ik voor het eten zorg. We aten aardappeltjes uit de oven, sla en schnitzels. Dat vinden we hier allemaal erg lekker. 

Ovenaardappeltjes in de maak

Na het eten 'stoeit' Leon nog even met de boys. Ik pak even mijn rustmoment, vaak lees ik een blog of kijk een vlog. Leon brengt Sam naar bed en ik ruim de boel op. Snij nog wat gekregen broden in sneetjes voordat ze de vriezer in gaan. Daarna breng ik Niek naar bed en begint mijn avond. Rust en tijd voor mezelf....

Zomaar 'n dag (5)

Ik vond het hoogtijd om jullie weer eens mee te nemen in een dagje uit mijn dagelijks leven. Heb geprobeerd wat meer foto's te maken zodat het wat meer een fotoverslag werd. 

Ondanks dat ik zwanger ben gaat het gewone leventje gewoon door en wachten er iedere dag klusjes op mij die gedaan moeten worden. Gister heb ik de groentetuin leeggehaald en vandaag heb ik op de planning om veel groenten te gaan verwerken. Benieuwd hoe ver ik kom vandaag...

Ik begin na het ontbijt met het afhalen van boontjes. De eerste lading bonen van dit jaar waren allemaal verdroogd door hevig gebrek aan regen. Maar tot onze verrassing begonnen de bonenplanten opnieuw te bloeien en kwamen er weer nieuwe boontjes aan te hangen. Gisteravond had ik al 5 porties in de vriezer gestopt, vandaag het restant. Rustig klusje om mee te beginnen. Sam maakt ondertussen z'n speelgoedkist leeg. Het eindresultaat zijn weer 3,5 portie in de vriezer. Ik tel 18 porties bonen in de vriezer, en dat vind ik wel genoeg voor bijna een jaar rond.  

Daarna poets ik nog een gedeelte van de badkamer. Sinds ik weet dat ik zwanger ben doe ik de badkamer niet meer in één keer, maar in twee keer. En dat bevalt me heel goed. Ik vond de badkamer altijd al zo'n grote klus maar nu ik hem in twee keer poets is het veel beter te overzien. 

Sam en ik eten fruit. Sam begint eindelijk zijn interesse in fruit weer terug te krijgen. De appels en peren zijn nu natuurlijk ook verrukkelijk. Maar vandaag wil hij zelfs van de mineola proeven die ik eet. Zien eten, doet eten...

Samen met Sam ga ik naar de bibliotheek. We komen terug met een tas vol:

Voor Sam:

Voor mij:

We gaan nog even bij de Hema langs. Ik laat een foto afdrukken voor een jarig familielid van Sam. Snuffelde nog wat in de kledingrekken en kocht vervolgens dit broekje. Ik vind ze ideaal, Sam kan ze namelijk zelf makkelijk aan- en uittrekken. En hoef ik me eindelijk niet meer te schamen voor mijn vaatdoeken. Het klinkt trouwens heel relaxed allemaal, maar ik had ondertussen een zeurende peuter die ik constant in de gaten moest houden. Winkelen met een peuter is echt topsport. Soms gaat het perfect en soms breek ik gefrustreerd mijn boodschappenlijst af. Alleen shoppen is veel fijner, maar anderzijds vind ik dit ook een leerproces voor Sam. Wachten op je beurt, leren je te beheersen en omgaan met andere mensen etc. 

Thuis bak ik een sloffenbodem voor een taartje die ik graag wil proberen. Ik heb geen sloffenvorm, maar het scheen ook in een springvorm van 20 cm doorsnede te kunnen. Gaan we proberen! Resultaat ziet er goed uit en het ruikt weer heerlijk in mijn keukentje. 

Na het eten stort ik me op een emmer tomaten. Er zitten allemaal plekjes op en het zijn duidelijk de laatst tomaten van dit seizoen. Ik maak een grote pan pastasaus. Hier gaan we vanavond van smullen, maar er zal ook nog een gedeelte overblijven die ik in wil vriezen. 

De overige tomaten blender ik tot sap wat me ruim een liter oplevert. Daar gaat ooit een lekker tomatensoepje van gemaakt worden. En ook dat gaat de vriezer in. (Jaaa...wij hebben een grote vriezer die nu bijna vol is :))

Ondertussen is de kamer één grote bende geworden. Sam zijn nieuwe hobby is om al z'n speelgoed door elkaar te gooien. Overal ligt wat. Ondertussen sop ik de kamer en ruimen we op. Dat knapt op!

Met Sam stap ik in de auto en brengen we Leon koffie. Hij vraagt of ik hem met de auto even weg kan brengen. En als verrassing mag Sam met papa mee. En heb ik gewoon een uur voor mezelf! Ongestoord lezen in het biebboek over borstvoeding met een grote mok thee. Even een onverwachts oplaadmomentje (wat ik in mijn zwangerschap net iets meer nodig heb). En komt Sam straks weer met een stralend gezichtje en grote verhalen thuis. 

Het avondeten ziet er zo uit: (sorry: foto vergeten te maken...mijn bord was al bijna leeg)

Spaghetti met ballen (oftewel spaghetti meat balls) met mijn eigen huisgemaakte pastasaus. Jammie..is echt heel lekker! Ook Sam eet dit met plezier alsof hij patat eet :)

Ik maak 's avonds het taartje (mokkaslof) af terwijl Leon in de tuin wat klust. Dit is het eindresultaat:

Ik twijfelde er heel erg over de smaak. We vonden hem 's avonds lekker, maar niet bijzonder. De dag erna was hij veel lekkerder, alle smaken klopte veel beter bij elkaar. 

Verder werk ik nog even aan mijn blog en dan vind ik het gewoon goed voor vandaag. De rest van de avond hangen Leon en ik lekker op de bank. We kijken een filmpje, eten een zak chips leeg en gaan lekker op tijd naar bed (zoals een zwangere betaamt..)

En dat was zomaar een standaard vrijdag voor mij....

Zomaar 'n dag (4)

Vandaag (op moment van schrijven) is het donderdag. De dag begon lekker op tijd. Voor 7 uur stond Sam al aan ons bed. En dat vind ik niet erg, ik heb genoeg plannen voor vandaag. Na een kwartier knuffelen gaan Sam en ik uit bed. Leon is ons al een paar stappen voor, hij moet op tijd vertrekken naar zijn werk. Met Sam erbij gaat het gewoon niet zo super vlug, dus wij doen het altijd iets relaxter. 

Sam kleed zich tegenwoordig voor een groot gedeelte zelf aan. Ik moet hem nog wel vaak helpen. Maar vind het zo leuk om te zien hoe hij zijn uiterste best doet om het zelf te doen. 

Na het ontbijt beginnen we met een leuk klusje. We bakken koekjes. Ik krijg bezoek vanmorgen, maar we hebben geen koek meer in huis. Terwijl de mixer op volle toeren draait en ik me omdraai, mikt Sam de vaatdoek in de beslagkom. Echt...soms kom je ogen te kort! Gelukkig geen schade en de vaatdoek was nog schoon. Sam en ik erg geschrokken, want de mixer deed er echt raar van. Nadat de koekjes uit de oven komen, breng ik Sam naar de peuterspeelzaal. Hij gaat echt met plezier, zo fijn!

Thuisgekomen heb ik een tijdje voor mezelf. Ik ruim wat op. En voordat ik het weet gaat de bel. Bezoek van pleegzorg. Die gesprekken plan ik vaak op de ochtend dat Sam weg is, hij gaat veel te veel van de gesprekken snappen. Na 1,5 uur ben ik weer alleen. Mijn hoofd vol met gedachten, over wat ik heb gezegd en wat anderen zeiden. Meestal helpt daar maar één ding voor: werken met de handen. Ik heb nog een uur, precies genoeg om de badkamer schoon te maken. 

Ik haal Sam op bij de peuterspeelzaal. Thuis gekomen lunchen we. Allemaal restjes. Restje kaas-uibrood en ik maakte van een restje zuurkoolstamppot bladerdeeghapjes. Ik had dat laatste ergens gelezen. Het smaakte prima. Verder een schaaltje fruit, rucola, komkommer en kaas. Vandaag hebben we restjesdag. 

Na de lunch leg ik Sam op bed. Hij slaapt niet, maar heeft wel even een prikkelarme omgeving om tot rust te komen. Zelf ruim ik de tafel van de lunch op en lees ik nog een stukje uit een boek. De rest van de middag verloopt vrij rustig. Sam speelt eerst een tijdje binnen, daarna drinken we wat en gaan nog even naar buiten. De rest van de middag speelt Sam heerlijk buiten. 

Als avondeten hebben we weer restjes. De zuurkoolstamppot. Ooit ingevroren. Ik wist niet goed wat ik ermee aan moest. Maar nu we de vriezer aan het leegeten zijn en Leon vanavond niet thuis is, moest ik het maar eens proberen. Bij de lunch had ik er bladerdeeghapjes van gemaakt. Nu mengde ik er een ei en paneermeel doorheen. Maakte er (zo goed als dat lukte) 'hamburgertjes' van. Smaakte goed (lekkerder dan dat het eruit ziet)! En als toetje aten we ananas, daar is Sam dol op. 

Na het etenstijd hebben Sam en ik samen opgeruimd. Met de nodige strubbels. Ik was best blij dat 'ie weer lekker onder de wol lag. Ik hou ontzettend veel van hem, maar aan het eind van de dag is mijn energie ook een eind op. 

Leon komt vanavond laat thuis. Dus ik heb vanavond alle tijd aan mezelf! Ik werk mijn blog nog wat bij en pak nog een boek. 

Zomaar 'n dag (3)

Gisteren begon de ochtend al redelijk op tijd. Sam was al wakker. Verkouden, snotterig en met een zere keel. Hij weigerde om nog verder te slapen. Leon moest ook al op tijd uit bed, dus deze kleine boef kroop heerlijk naast mij in het grote bed. Hoewel heerlijk...hij ligt werkelijk geen seconde stil. Maar we kunnen er allebei van genieten om op het gemakje op te starten. 

We ontbeten en ruimden de boel op. Ik besloot vandaag weer een stukje kast op te ruimen. (Hierover hoop ik later meer te schrijven) Ik spitte een gedeelte van een kast door en er kon lekker veel weg. Heerlijk om alles weer op orde te hebben. Sam vermaakt zich naast (en soms op) mijn voeten. Het is duidelijk dat ons mannetje niet echt fit is, spelen is moeilijk. 

Nadat we fruit hebben gegeten gaan we naar de supermarkt. Ik heb een hele lijst met boodschappen. Vandaag is het tijd voor de maandboodschappen (Ook hierover later meer) Sam protesteert als hij ziet dat er veel gezonde dingen het karretje ingaan. Jup, ook hij zit in de nee-fase :) Soms weet ik trouwens niet of ik er om lachen of om moet huilen. Na heel veel gesjouw kom ik thuis aan en ruimen we samen de boodschappen op. Sam is zo moe dat hij graag muziekje wil luisteren op de bank. 

Leon komt gezellig thuis eten, noodzakelijk trouwens want hij vergat zijn broodtrommel mee te nemen. Sam mag na het eten meteen door naar bed. Hij is al een hele tijd van zijn middagslaapje af, maar nu hij half ziek is heeft hij het echt weer nodig. Ik geniet ervan door even de benedenverdieping te dweilen. Dat gaat zo lastig met hem erbij. 

Als hij uit bed komt weigert hij de smoothie die ik voor hem heb gemaakt. Groenten eet hij nauwelijks, maar nu lijkt fruit ook minder te gaan. We besluiten buiten de vitamientjes te gaan pakken, wat een heerlijk weertje! We wassen de auto, voor Sam een feest: lekker met water kliederen. En daarna spelen we nog een uur in een speeltuintje in de buurt. Sam speelt en ontdekt en vaak zit ik erbij op een bankje met een boek. 


Thuis gekomen haal ik de was van de waslijn. Die heeft heerlijk buiten gedroogd, ik kan er weer zo van genieten! Het ruikt zo lekker! Ik vouw hem op terwijl het eten op het vuur staat. Sam 'helpt' mee. Als Leon thuiskomt kunnen we bijna direct eten. 

Na het eten ligt Sam al snel op bed. Maak ik een ontbijttaartje. Het is een probeersel. Morgenochtend kunnen we ontbijten met taart. Behoorlijk buiten mijn comfortzone, maar dat is ook wel 's goed! De rest van de avond beschrijven we met deze woorden: dekentje, kop thee, laptop en bloggen!

Zomaar 'n dag (2)

Vandaag is het woensdag. Ik ga tegelijk met Leon uit bed en samen ontbijten we. Sam slaapt nog. Als Leon weg is, hou ik stille tijd. Ik hou van de ochtenden die zo verlopen. Dat is rustig opstarten met een heldere focus voor die dag. Even later hoor ik Sam wakker worden, dan begint mijn werkdag echt.

Sam uit bed gehaald en terwijl hij zit te ontbijten in de keuken maak ik de koelkast schoon. Na het ontbijt doe ik vaak ‘Bijbeltijd’ met hem. Hij helpt mij met het opruimen van de ontbijttafel en gaat daarna de box in. Terwijl hij in de box speelt ga ik boven de was opruimen. Wat een stapel weer zeg! Na een uur ben ik weer beneden.

Sam en ik gaan fruit eten. Daarna gaan we naar de markt. Ik hou van de markt. Het is echt ons wekelijks uitje. Toen ik werkte kon ik nooit naar de markt, daarom geniet ik er nu extra van denk ik. Ik koop kilo’s fruit en een voorraad vlees. Kom bepakt en bezakt thuis. Maar een gevulde voorraadkast, koelkast en vriezer geeft een dankbaar gevoel.

Leon komt gezellig thuis lunchen. Feestje! Gebeurd niet heel vaak. Deze middag is hij vrij en gaat hij met ons mee. We brengen een bezoek aan de biologische familie van Sam. Dit keer hebben we afgesproken in een binnenspeeltuin. Fijn om Sam zo te zien genieten met zijn broers. Ondertussen praat ik wat bij met andere pleegouders, biologische familie en de gezinsvoogd. We zijn de hele middag weg en komen pas om 5 uur thuis.

Ik raap al mijn moed en energie bij elkaar en begin aan de maaltijd. Op de één of andere manier voel ik me na zo’n middag zo uitgeteld dat ik geen zin meer heb in koken. Leon houdt Sam bezig die net zo uitgeteld is als ik. Ondertussen zet ik ook mijn mixer aan het werk, want ik moet nog een taart maken. Half uur later staat er een mooi biscuittaartje gaar te worden in de oven en een pan hutspot op tafel.

Na het eten is het stoeien, knuffelen, douchen en naar bed voor Sam. Deze mama ruimt een stukje mailbox op. Was 6 jaar terug…dus hard nodig! Alsof ik terug was in de tijd.

Daarna kijk ik nog een vlog onder het genot van een kop thee en een stuk chocola. Helaas slaapt Sam nog niet. Hij heeft op de terugweg in de auto een half uur zijn ogen dicht gehad en dan is het ’s avonds feest. En tel daarbij alle indrukken van deze dag erbij op. Het geeft je helaas wel het gevoel dat je werkdag nog even doorgaat en dat je nog niet helemaal kunt ontspannen. Om half 10 besluit hij toch te gaan slapen en lees ik nog even wat bladzijdes in mijn leesboek. Daarna knijp ik mijn ogen ook dicht. Tot morgen!

                

Zomaar 'n dag (1)

Regelmatig zal ik op dit blog een dag uit mijn leven beschrijven. Puur, eerlijk en echt. Dagen met een gouden randje en dagen waarop het tranen regent. Vandaag de eerste dag…

Leon heeft vanmorgen al heel vroeg zijn wekker staan. Ik besluit er niet meteen mee uit te gaan. Het enige wat ik ermee zou bereiken is dat ik aan het eind van de middag echt uitgeteld ben. En Leon is toch binnen no-time vertrokken. Ik geniet van de mogelijkheid dat ik de tijd aan mezelf heb zolang Sam nog niet wakker is tenminste.

Als ik me echt uitgeslapen voel ga ik alvast naar beneden. Brood uit de vriezer halen en ik strijk ‘even’ op de bank neer. Geniet van alle rust en van de tijd die ik alleen door kan brengen. Ik hou stille tijd. Ideaal op dit tijdstip. Daarna pak ik de tablet nog even. Ik hoor met ’n half oor Sam boven wakker worden. Meestal laat ik hem gewoon rustig wakker worden totdat hij mij gaat roepen of gaat huilen.  Kan ik me lekker nog op het gemak aankleden en opstarten. Even later vis ik hem uit bed. Ik kan daar zo van genieten. Zo’n lekker warm slaaplijfje tegen je aan en hij ruikt zo lekker. Zou iedere moeder dat hebben? Ik vind hem zo lekker ruiken, niet naar Zwitsal ofzo, maar hij ruikt gewoon naar Sam.

Het is vandaag maandag en dat is ’n dag waarop ik best een strak programma heb qua huishouden. Wat er op maandag is gebeurd hoeft de rest van de week niet meer. Dat geeft een goed gevoel. Ik begin met de badkamer en ruim nog snel een was op. Beneden draait de wasmachine al. Alle ramen staan open. Heerlijk zo’n maandagochtend. Na een uur ben ik klaar en eet ik fruit met Sam. Boodschappen doen op de fiets en ik kom blij weer terug. Ik ben niet veel geld kwijt en dat kon ik wel gebruiken aan het eind van m’n budget. Thuis ruimen we samen de boodschappen op. Ik zet ondertussen een paar potten koffie want ik ga straks samen met Sam koffie naar Leon (en collega’s/personeel) brengen. Wij eten daar meteen ook broodje mee. Sam heeft daar ook gelijk zijn tijd met papa Leon.

Terug naar huis zit Sam in de auto al een beetje te dommelen. Thuisgekomen leg ik hem op bed. Ik verwacht niet dat hij slaapt, maar dan rust hij toch even uit. Ik heb dan een uurtje mijn handen vrij. Halverwege de middag mogen we nog een keertje kannen koffie en verse appelflappen (die bakte ik nog even tussendoor) brengen. Het is best een beetje gedoe, maar het is maar een periode in het jaar en ik ben blij dat ik Leon ermee kan helpen. Sam is weer helemaal blij als hij papa Rien ziet. Na een uurtje vertrekken we weer naar huis.

Thuis besluit ik eerst tijd voor Sam te nemen. We tekenen wat en het eindigt met voorlezen op de bank. Dat laatste vind hij geweldig, hij slurpt alle informatie in zich op. Leon eet vanavond niet thuis en Sam en ik eten kliekjes uit de vriezer. Lekker makkelijk! Ik probeer Sam zoveel mogelijk zelf te laten eten, zodat ik ook aan eten toe kom. Gelukkig is hij vandaag in een goed humeur en hebben we het erg gezellig samen.

Na het eten ruimen we samen op. Kukelt er nog een glas van het aanrecht af (1001 stukjes natuurlijk). Douche ik Sam en leg hem op bed. Hij kan zijn gebedje al zelf en ik kan er zo van genieten. ‘Ikke slapen, ikke moe…’ Daarna ruim ik de was op, kijk een vlog, beantwoordt wat mails en typ nog een stukje. Ondertussen komt Leon ook thuis. Vandaag op tijd naar bed. Goede nachtrust is voor mij essentieel voor een nieuwe dag.