Mama is ziek

Wat ik echt door de tijd heb moeten leren is dat ook ik een dag ziek kan en mag zijn. Vroeger ging ik gewoon door alsof er niks aan de hand was. Het laatste jaar is het heel erg fijn is dat ik kan zeggen: ik ben niet lekker.

Bron: www.unsplash.com

Af en toe ben ik eens grieperig maar ik ben ook één van de ongelukkige vrouwen die iedere maand een aantal dagen zich beroerd voelt. Ik heb daar echt tegen gevochten. De laatste jaren is het standaard dat ik er veel last van heb, vroeger dus niet. Ik ben er mee naar de huisarts geweest, kreeg daar zware medicatie die niet hielp. Als advies kreeg ik om de pil te gaan slikken, maar dat doe ik liever niet. Vervolgens ben ik naar de homeopaat geweest, maar ook die kon me niet verder helpen. Op een gegeven moment zit er niks anders op dan het accepteren. En dat heeft mij rust gegeven. Soms lig ik een dag ziek op bed, soms kan ik met pijnstillers de dag doorkomen en af en toe heb ik een ‘makkie’. Belangrijk is voor mij dat ik op vaste momenten mijn paracetomolletjes in neem.Zo bouw je een spiegel op en dat werkt voor mij het beste. Ik doe dit 1 á 2 dagen. Daarna is het ergste voor mij voorbij en slik ik alleen bij pijn.

Ik ben vrij stipt in mijn huishouden. Ik probeer het iedere week goed bij te houden. Als ik weet dat mijn menstruatie eraan komt werk ik ‘vooruit’. Zo lukt het me dat ik een aantal dagen mijn huishouden los kan laten. Dan doe ik alleen het hoogst noodzakelijke. Maaltijden verzorgen, de was en een rondje stofzuigen. En natuurlijk voor Sam zorgen.

Met Sam ziek zijn lukt niet echt. Sam kan soms aardig goed uitslapen, dus zolang hij slaapt blijf ik ook lekker liggen. Daarna start ik op het gemakje op. Sam kan gelukkig al wat meehelpen. Hij ruimt bijvoorbeeld een groot gedeelte van de tafel af. Daar kan ik op die dagen echt van genieten. Sam gaat bijna iedere ochtend nog een uur in de box spelen. Is voor hem geen straf en ik heb even mijn handen vrij. Als ik me echt beroerd voel kruip ik nog een uur terug in bed. Daarna werken de pijnstillers optimaal en breng ik de rest van de dag op het gemakje door. Ik blijf eigenlijk altijd wel bezig. Appels schillen voor de appelmoes is bijvoorbeeld een heerlijk klusje op zo’n dag. En als Sam ’s middags een uurtje uit gaat rusten kruip ik ook mijn bed in. 

Bankhangen zit er helaas niet in. Als ik lusteloos op de bank hang zit Sam zo bovenop mij. Dus zoek ik rustige activiteiten. In een speeltuintje op de bank hangen kan ook. En trouwens afleiding is soms ook een goede pijnstiller.

Leon zijn dagen zijn aardig gevuld, dus op hem kan ik niet zo goed terug vallen. Alles wat hij wél van mij over kan nemen daar ben ik hem dankbaar voor.

Er niet tegen te hoeven vechten heeft mij rust gegeven. Ik ben niet lekker en dat is niet erg. Ik gun mezelf even rust zodat ik er sneller bovenop ben. Een (pleeg)moeder is ten slotte ook gewoon een mens….

Hoe doen jullie dit trouwens?